| |
|
Zondag 19 november,
Varanasi
Ik word pas rond een uur of 9.00 wakker, over
een uurtje zijn we in Varanasi. Als we aankomen op
het station worden we meteen weer belaagd door
tientallen riksjamannen. In de Lonely Planet hebben
we een goed guesthouse gevonden, het Vishnu
Resthouse, we vragen aan de riksjaman of die het
guesthouse kent, hij kent het. Na een kwartiertje
worden afgezet bij Vishnu Resthouse. We checken in
en gaan naar onze kamer, toch vreemd, de Lonely
Planet had een heel lovende omschrijving van het
resthouse, maar zo fantastisch ziet het er allemaal
niet uit hier. We lezen de tekst in de Lonely Planet
nog maar eens: "Vishnu Rest House, is an excellent
place right on the bank of the river. It's more
spacious than most hotels in this area and has
terrace offering greats views of the river" Ons
Vishnu Resthouse is zo ongeveer het
tegenovergestelde, vanaf het kleine dakterras kun je
net een glimp van de rivier opvangen, en het woord
spacious is hier al helemaal niet van toepassing.
Conclusie we zijn weer eens genaaid, helaas hebben
we al een nacht vooruitbetaald. Het is nog maar net
middag en na onze brunch lopen we richting de rivier
de Ganges, de heilige rivier die door Varanasi
loopt. De heilige rivier brengt een verzameling
interessante rituelen en taferelen met zich mee, het
is een drukte van jewelste op de Ghats.
De ghats zijn de trapvormige oevers langs de rivier.
De trappen lopen de rivier een stukje in. Overal
Indianen, ze wassen zichzelf en ze wassen met het
heilige water hun zonden van zich af, er wordt
kleding gewassen, mensen drinken het water uit de
rivier, overal bootjes voor bottochtjes voor
toeristen, er wordt van alles verkocht, in de verte
de rook van een crematie. Veel toeristen in Varanasi,
dat is duidelijk, het zijn voornamelijk verdwaalde
hippies op zoek naar spirituele zweefpraktijken, ze
lopen erbij alsof ze Jezus zijn, sommige zijn al
acht jaar verdwaald (op reis). Eigenlijk is het een
beetje een triest gezicht, ze zijn de realiteit een
beetje uit het oog verloren en gaan helemaal op in
de Indiase cultuur, maargoed als rijke westerse
blanke gaat je dat toch nooit lukken. Heb je nog een
thuis als je al acht jaar op reis bent? De meeste
van mijn vrienden zouden denk ik raar opkijken als
ik na acht jaar weer eens zou aankloppen, nou ja
ieder z'n eigen leven, ze willen waarschijnlijk niet
anders. De inwoners van Varanasi zijn al behoorlijk
verpest met z'n allen, door toeristen, zoals wij.
"Sir. Sir, very cheap boattrip".. , "my friend"....,
Sir, Sir, where are you going... boattrip! Sir".
We lopen een stukje verder, "Hello Sir", een
vriendelijk uitziende Indiaan komt op ons af. "Hello"..."Where
are you from Sir?"... "We are from Holland"... Ohh,
Holland, nice country sir, very nice, Holland"... "Yes,
it's a good country".... How long you are in
India?... "For about 1 week only, sir"... "Oh, where
have you been, sir?"..."We have been in Delhi, Agra
and now in Varanasi"... "Very nice sir".... You know
sir, I have travelshop, do you want to come?, very,
very cheap travels, very cheap, very nice places
also, come with me, I will show you"... "Sorry, we
arranged all the traintickets and stuff already at
the trainstation".
Iedereen wil wat van je hier in India, iedereen
probeert je te naaien waar je bijstaat. In het boek
wat ik aan het lezen ben, "Are you experienced' van
William Sutcliffe, (satirisch verhaal over het
backpackers-wereldje in India) wordt dit omschreven
als de
Never-trust-an-Indian-they're-a-bunch-of-criminals-who-believe-it's-their-moral-right-to-rip-you-off-because-you-are-too-rich-for-your-own-good-so-even-if-they-are-being-friendly-watch-out-they-always-want-something-from-you
Theory. Maargoed, we moeten er maar mee leren leven
met deze theorie. In Iran, Turkije en Pakistan waren
de mensen eerlijk, oprecht geïnteresseerd,
vriendelijk enz, enz. Waarschijnlijk heeft dit alles
te maken met het moslimgeloof, dat kan bijna geen
toeval zijn denk ik. Maargoed in India wordt je dus
overal en voor alles verneukt, je moet overal
afdingen, mensen van je afschudden, letterlijk. We
lopen langs de Ghats opzoek naar het echte Vishnu
Resthouse, en ja hoor daar zien we het guesthouse.
Inderdaad, aan de oever van de rivier, ruim opgezet
gebouw, prachtig uitzicht over de Ganges, nu weten
we zeker dat we vanmorgen verneukt zijn met dat nep
Vishnu Resthouse. We vragen of er nog een kamer vrij
is, morgenochtend komt er weer een kamer vrij, we
vragen of hij de kamer vrij wil houden, geen
probleem. We lopen wat rond langs de oever over de
ghats, een eindje verderop schijnt een
crematieplaats te zijn, we lopen er heen. We gaan
zitten op een van de trappen en we kijken wat er
gaande is, een aantal Indianen maakt een grote
stapel hout, dan zien we dat er een lichaam wordt
aangevoerd, het lichaam is gewikkeld in felgekleurde
stof en wordt vervoerd met behulp van een soort
brancard. Het lichaam wordt op de houtstapel gelegd,
poeder eroverheen, wierrook tegen de stank?, verder
wat droog stro voor de ontsteking. Dan wordt het
stro aangestoken en al snel ontstaat er een
behoorlijk vuur. Als het vuur gedoofd is worden de
resten, het schijnt dat een deel van de ribbenkast
meestal niet geheel verbrand, in de Ganges gegooid
en het as wordt ook over de rivier uitgespreid. Alle
Hindoes worden gecremeerd, sommige op de
traditionele wijze, ongeveer zoals hiervoor
beschreven, de meeste toch in een crematorium, er
staat er hier vlak achter ons een. Na de crematie
lopen we weer richting guesthouse. We eten wat in
het restaurantje vlakbij en daarna gaan we naar het
dakterras, kijken of er wat andere reizigers zijn.
Niemand, waar zijn al die mensen, slapen ze al, het
is pas 22.00 uur. Nou ja, we zoeken onze
speelkaarten op en we spelen wat potjes Black Jack,
rond een uur of 00.00 gaan we ook maar slapen.
Het guesthouse is ok, op loopafstand van de Taj
Mahal, en daarvoor zijn we hier uiteindelijk
gekomen. Op het dak is een dakterras waar we kunnen
eten en zelfs een biertje kunnen bestellen, prima
allemaal. Na het eten gaan we naar onze kamer, er is
zelfs televisie op de kamer, op het Engelstalige
filmkanaal zenden ze "The Cremlins" uit, al een paar
keer gezien maargoed toch leuk om weer even te zien,
het komt niet vaak voor dat we televisie kunnen
kijken.
Halverwege de film val ik in slaap.... |
|
|
|
