| |
|
Vrijdag 22 September
2000, Ignoumenítsa - Kalambáka
Het is 7.00 uur 's ochtends (Griekse tijd = + 1 uur)
als we met de boot aankomen in Ignoumenítsa, buiten
is het nog pikdonker. Half slaapdronken rijd ik de
eend van de boot, ik heb hooguit drie uur geslapen
denk ik. Om geld uit te sparen hadden we namelijk
dekplaatsen gereserveerd i.p.v. een hut. Het leek
ons wel relaxed om op het bovenste dek buiten te
gaan liggen, lekker in de buitenlucht en niemand die
ons wakker kan maken. Om vier uur 's nachts worden
we echter wakker van de keiharde wind, toch niet
zo'n goed idee geweest dat buitendek en daarom
verhuizen we toch maar naar het binnendek, slapen
komt er echter niet meer van.
Nadat we de haven uit gereden zijn, besluiten we
eerst de eend even op orde te brengen en de kaart
van Griekenland te bestuderen. Langzaam wordt het
lichter buiten, nu zien we pas hoe mooi het hier is,
links van ons ligt de Adriatische zee, verder zien
we alleen maar bergen en natuurlijk de stad.
We besluiten dat ons eerste doel in Griekenland
Thessaloniki, de tweede stad van Griekenland, wordt.
Thessaloniki ligt zo'n 500 km naar het zuidoosten
vanaf Ignoumenitsa, deze afstand moeten we makkelijk
kunnen afleggen in een dag, het is immers nog erg
vroeg. Na een half uurtje rijden besluiten we even
te gaan tanken, heel toevallig komen we op het
tankstation de twee Nederlandse jongens tegen die we
op de boot hadden leren kennen. Zij zijn met een
grote Mercedesbus + caravan een rondreis aan het
maken door Europa en zijn nu op weg naar Turkije.
Samen drinken we een kop koffie en daarna gaan we
ieder onze eigen weg. Het landschap waar we doorheen
rijden is erg bergachtig, op de kaart zie ik dat
onze route dwars door de hooglanden van Griekenland
zal leiden, met toppen van zo'n 2500 m. Tunnels kun
je wel vergeten in Griekenland, daar is het land te
arm voor. Langzaam, soms maar met 40 km/uur in z'n
twee, pruttelt het eendje omhoog, soms lijkt er geen
einde aan de helling te komen.
Onderweg komen we constant een soort 'vogelhuisje'
met een kruis op paaltjes tegen. In het begin
dachten we dat deze 'vogelhuisjes' iets te maken
hadden met het Grieks Orthodoxe geloof, maar later
hoorden we van de twee Nederlanders, dat de
'vogelhuisjes' soort grafkruizen zijn. M.a.w. elke
keer als we er een zien betekent het, dat op die
plek iemand verongelukt is, echt vrolijk word ik er
niet van. In sommige gevaarlijke bochten staan er
wel vijf. De 'vogelhuisjes' hebben naar alle
waarschijnlijkheid ook een soort
waarschuwingsfunctie. Voor ons is de bootschap in
ieder geval duidelijk: erg voorzichtig rijden hier.
We moeten sowieso erg goed opletten, want soms lopen
er hele kudden schapen of geiten op de weg, onze
luchthoorn komt nu al goed van pas. Ook zijn honden,
ezels en koeien geen vreemd verschijnsel op de weg.
Al snel blijkt dat we Thessaloniki nooit gaan halen
in een dag, maar het boeit gelukkig niet, we hebben
alle tijd van de wereld. De route die we rijden is
weliswaar een beetje gevaarlijk maar ook erg mooi,
we rijden dwars door de groene heuvels van
Griekenland met prachtig uitzicht op zo'n 2000 m
hoogte. De route is echter wel erg belastend voor
ons eendje daarom stoppen we om de drie kwartier om
het motortje een beetje rust te geven, hij moet nog
zo'n eind tot India...
Onderweg besluiten we om tot Kalambaka te rijden,
dit is de helft van de afstand die we eigenlijk
wilde rijden. We
waren sowieso van plan om hier even te stoppen,
Kalambaka staat bekend om de Meteora: een gebied met
fantastische rotsformaties, op een aantal van deze
rotspartijen zijn in de 15e eeuw kloosters gebouwd.
Kalambaka ligt zo'n 250 km ten zuidoosten van
Ignoumenitsa, waar we met de boot aankwamen. Toch
komen we pas om 16.00 uur aan in Kalambaka, we
hebben er dus 10 uur over gedaan om hier te komen.
Een camping vinden is geen probleem, het stikt er
hier van. Uiteindelijk belanden we op camping
Kastraki: een paradijsje: zwembad, veel bomen,
superschoon sanitair, een koelkast, een overdekte
kookplek voorzien van gasfornuizen etc en op de
achtergrond van dit alles de fantastische
rotsformaties, een surrealistisch beeld. Kortom
mooiste camping ooit en dat voor maar f 12,50 per
nacht. Eerst maar eens relaxen in het zwembad,
daarna een koningsmaal bereid in onze
openluchtkeuken. |
|
|
|
