2006 PanameriACA 
Philo en Rodriaan vertrokken in 2006 naar Amerika om een toch te maken van Canada naar Argentina met hun Acadiane. De Pan-Amerikaanse weg is een weg, of beter een netwerk van wegen, die de uiteinden van de continenten Noord-Amerika en Zuid-Amerika met elkaar verbindt. De weg loopt van Fairbanks in Alaska tot Vuurland in Argentinië. Over de lengte van de wegen verschillen de meningen. De schattingen lopen uiteen van 25.000 tot 50.000 kilometer.
 
 
 
 
 

 
 

CANADA

 
 
Dag 1
Eindelijk is het dan zover. Na twee meer dan geslaagde huwelijksdagen en nog een paar dagen hard werken om alles af te ronden en op te ruimen, vertrekken we ’s ochteds vroeg naar Schiphol. De reis waar we al zo lang van dromen kan beginnen.
Op Schiphol blijkt dat het vliegtuig anderhalf uur vertraging heeft dus dat we alle tijd hebben om in te checken en nog even koffie te drinken met onze ouders. Bij het inchecken hebben we geluk want de dame die ons helpt, geeft ons twee stoelen in de business class terwijl we daar niet voor hebben betaald. Dat is dus een goed vooruitzicht. Eenmaal in de lucht, hebben we alle tijd om bij te slapen en terug te blikken op ons huwelijksweekeinde. Ondertussen genieten we van het uitzicht en het heerlijke eten.

Als we aankomen in Toronto blijkt dat we zoveel vertraging hebben dat we onze aansluitende vlucht naar Halifax hebben gemist. Bovendien is het op het vliegveld een enorme chaos omdat het gedurende de dag een aantal keer gesloten is geweest vanwege zwaar weer.
De eerste volgende vlucht naar Halifax zou om 20.30 uur lokale tijd moeten vetrekken en dat is het al bijna als we aankomen bij de balie waar we ons ticket moeten omboeken. Als we dan ook nog zien dat de laatste vlucht voor die avond wordt gecanceld, vrezen we dat we in Toronto zullen moeten overnachten. Maar gelukkig blijkt de vlucht van 20.30 uur zoveel vertraging te hebben dat we toch nog mee kunnen. Uiteindelijk zijn we rond 03.00 uur lokale tijd dan eindelijk in het hotel.

Dag 2
Nadat we wat hebbben bijgeslapen van de vermoeiende reis, gaan we op weg naar het kantoor van Wallenius Willemsen waar we nog een betaling moeten doen voor we de auto en de kampeerspullen op kunnen halen. Dan naar de douane in het ‘Bank of Canada’ gebouw. Daar worden we bijzonder goed en vriendelijk geholpen en krijgen we niet alleen een stempel om de auto op te kunnen halen, maar ook direct een stempel om de kampeerspullen op het vliegveld op te kunnen halen. Dat scheelt weer een bezoekje aan de douane op het vliegeveld.
En dan is het zover: met de veerpont (naar de Dartmouth kant) en de bus gaan we op weg naar de haven waar de auto staat te wachten. Ook daar worden we zeer adequaat geholpen en al snel komt een chauffeur de auto voorrijden. Hij is nog heel en ongeschonden en nadat we de kenteken platen weer hebben gemonteerd, gaan we op weg naar het vliegveld om de kampeerspullen op te halen.
Ook dat verloopt allemaal heel vlot en nog voor het eind van de middag hebben we al onze spullen weer in ons bezit. Met dank aan Cleve en Zonen die vanuit Nederland alles voor ons hebben geregeld en alle vriendelijke mensen in Canada, kan de reis nu echt beginnen!

Dag 3
Vandaag is het Canada Day en dus is het groot feest in Halifax. Nadat we eerst lekker hebben uitgeslapen, trekken we de stad in waar we verrast worden met een parade met diverse fanfare orkesten in prachtige uniformen. Wanneer we daarna in het park neerstrijken voor een broodje, krijgen we Canadese vlaggetjes en speldjes, Maple leaf koekjes en water. Bovendien worden we getracteerd op de Canadese variant van de Blue Diamonds die hier wonder boven wonder veel publiek weet te trekken.
Na al dit moois gaan we naar de Citadel, die op Canada Day gratis toegankelijk blijkt te zijn. Eind van de dag genieten we van een heerlijk diner aan het water met als afsluiting een mooi vuurwerk, ook ter ere van Canada. Morgen gaan we een Canadees paspoort aanvragen.

Dag 4 t/m 7
Na een goede nachtrust, besluiten we toch nog maar geen paspoort aan te vragen, maar het land eerst maar eens verder te gaan verkennen. We vetrekken uit Halifax en rijden naar Peggy’s Cove (een idylisch vissersplaatjes met vuurtoren) en Lunenburg. In Lunenburg is het zeilschip ‘The Bluenose’ gebouwd. Dit was een zeilschip waarmee Canada veel internationale zeilraces heeft gewonnen. Het oorspronkelijke schip is vergaan, maar er is inmiddels een replica gebouwd en die is te bekijken in Lunenburg.
Na Lunenburg zijn we naar Annapolis Royal gereden. Daar hebben we de getijde centrale bezocht. In de Bay of Fundy waar Annapolis Royal aan ligt is van nature een heel groot getijde verschil en dit wordt hier benut om electriciteit op te wekken. Daarna hebben we een bezoek gebracht aan een schitterende engelse tuin.
Eind van de dag zijn we naar Digby gereden waar we de boot hebben genomen naar Saint John (NB). Daar hebben we overnacht en de volgende dag nog een bezoek gebracht aan de Reversing Falls: de rivier St. John en het water uit de Bay of Fundy strijden om de macht. Doordat de twee stromingen elkaar ontmoeten op een ongelijke ondergrond, lijkt het alsof er een waterval ontstaat die zich omkeerd als het niveau van de Bay of Fundy hoger wordt dan het niveau van de rivier.
Na enige tijd van dit unieke schouwspel te hebben genoten, zijn we naar Quebec City gereden.
 

Dag 8
Vandaag hebben we Quebec City bezocht. Een leuke en gezellige stad.
 
Home 
Pagina 1
Pagina 2
Pagina 3
Pagina 4
Pagina 5
Pagina 6
Pagina 7
Pagina 8
Pagina 9
Pagina 10
Pagina 11
Pagina 12
Pagina 13
Pagina 14
Pagina 15
Pagina 16
Pagina 17
Pagina 18
Pagina 19
Pagina 20
Pagina 21
 
 
 

2 C V T R A V E L

         
 
  © Copyright 2014 - 2cvTravel. All Rights Reserved.

ADVERTEREN   Disclaimer  Contact