Raid India (2001) Delft - New Delhi - Delft
2 vrienden, 1 eend 1 doel: New Delhi in India
In een uitgebreid reisverslag doen ze hun verhaal. Spannend boeiend en met veel details kan je dit beter omschrijven als een reisboek van 42 internet pagina's, en op bijna alle pagina's een prachtige foto. Wij wensen jullie veel lees plezier
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dinsdag 24 oktober 2000, Shiraz en Persepolis
Vandaag is Marnix dus jarig, wel raar om zo in het buitenland je verjaardag te vieren, over een kleine maand ben ik zelf ook jarig maar dan zitten we gelukkig al in India, waar we in ieder geval een klein feestje kunnen vieren met bier. Als verjaardagspartijtje gaan we vandaag naar Persepolis.

Persepolis ligt zo'n 50 km buiten Shiraz, dus we gaan er met de eend heen. Persepolis (letterlijk: Persische stad) is een soort paleizencomplex dat al in 512 voor Christus gebouwd is. De grote keizers van het Perzische rijk hebben dit paleizencomplex zo'n 2500 jaar geleden laten bouwen. Uit alle windstreken van het rijk werden hier mensen ontvangen voor grote feesten en gelegenheden. Het complex is destijds zo groot opgezet dat zolang na dato nog een groot deel overeind staat.

Voornamelijk de gigantische zuilen staan nog overeind. Toen Alexander de Grote het gebied veroverde brandde hij het hele complex af, maar gelukkig zijn de schitterende reliëfs van het grootste paleis nog intact gebleven. Prachtige afbeeldingen van legereenheden en gasten uit alle delen van het rijk, van India tot Oman, Italië en Noord Afrika.

Achter het paleizencomplex in de rotsen zijn een aantal graven uitgehouwen voor de Perzische keizers, maar de echte grote heersers zijn begraven in gigantische graven een paar km verderop. Kruisvormige graven met enorme afmetingen op grote hoogte uitgehouwen in de rotsen. Na het bezoek aan Persepolis rijden we weer terug naar Shiraz. We eten kebab, dit is zo ongeveer het enige wat je kunt krijgen in de kleine restaurantjes. Na het eten gaan we naar de bioscoop, we betalen 1,25 om binnen te komen. De bioscoop ziet eruit alsof ze hier nog in de jaren 70 leven, oude getekende affiches. We kiezen op de gok een film uit, het is een of andere schietfilm uit Pakistan of India, zoals de bioscoop zelf al deed vermoeden ziet de film er ook uit alsof ie gemaakt is in de jaren 70. De film is gewoon te slecht om helemaal uit te kijken dus halverwege de film hebben we het wel weer gezien. We lopen terug naar ons hotel. Vanavond gaan we maar vroeg slapen, en dat op Marnix z'n verjaardag, maargoed hij kiest er zelf voor, hij wil morgen om 5.00 uur opstaan zodat we in een dag in Bam kunnen komen.

Woensdag 25 oktober 20000, Shiraz – Kerman - Bam
De volgende ochtend staan we dus om 5.00 uur naast ons bed, buiten is het nog donker. Als we rond een uur of 6 wegrijden is het gelukkig alweer licht buiten. Het wordt een lange rit vandaag, we moeten zo'n 800 km afleggen. Het landschap is een beetje saai, het begint hier steeds meer op een woestijn te lijken, eindeloze vlaktes met zanderige gronden en schaarse begroeiing.

Als we in de buurt van Kerman zijn rijden we fout, van het ene op het andere moment wordt er niks meer in het Engels aangegeven, alleen nog in het Farsi. Het kost ons een uur om weer op de goede weg te komen. Rond een uur of 17.00 begint het alweer te schemeren, we zitten nog zo'n 80 km voor Bam, als we niet waren fout gereden hadden we Bam waarschijnlijk voor het donker gehaald. Het wordt dus weer een gevaarlijk stukje rijden. Gelukkig overleven we het deze keer ook weer, om een uur of 18.00 rijden we Bam binnen. Bam ligt nog zo'n 400 km voor de grens met Pakistan. Van andere reizigers hebben we gehoord dat in Bam een erg relaxed guesthouse zit: Kabir. Na een tijdje zoeken vragen we de weg maar weer, een vriendelijke Iraniër rijdt voor ons uit en wijst ons de weg. Als we aankomen bij het guesthouse wordt de poort geopend en rijden we de eend op de binnenplaats. Op de binnenplaats staan een aantal dadelpalmen, op de grond ligt een Perzisch tapijt waar wat mensen met elkaar aan het praten zijn. Dan herkennen we ineens een aantal mensen, de Nederlanders die op de motor zijn en de Duitser die met het openbaar vervoer reist, we hebben ze leren kennen in het guesthouse in Esfahan. De kamers zijn groot en goedkoop, er wordt elke avond gekookt en de sfeer is erg relaxed. Hier blijven we wel een paar dagen om een beetje te relaxen. Als we de spullen op de kamer hebben gezet kunnen we meteen aanschuiven, gezeten op het Perzische tapijt vullen we onze hongerige magen. Na het eten praten we een beetje met de andere reizigers. De meesten gaan vrij vroeg slapen, wij volgen het voorbeeld maar want we zijn moe na zo'n 12 uur achterelkaar rijden.
 
 
 
 

2 C V T R A V E L

         
 
  © Copyright 2014 - 2cvTravel. All Rights Reserved.

ADVERTEREN   Disclaimer  Contact