Woensdag 30 July
Aanwezig op de vergadering: Alfred, Marja, Rudi, Frank en Eef
De notulen van de vorige vergadering zijn goedgekeurd.

Gisterenavond hebben we na het eten zoals altijd lekker koffie geleut en lekker wat zitten drinken en kletsen. Wij, Frank en Eef hadden voor de verandering maar eens echte IJslandse Wodka gehaald en lekker met jus gedronken. Uiteindelijk zijn we weer laat naar bed gegaan. Het duurde voor ons allemaal niet lang voordat we in slaap vielen. Marja had alleen gisterenavond Kopparbear gedronken en hun bed lag scheef, zij heeft dus heel de avond en nacht Kopperbaer gedronken. Ach zo krijg je wel waar voor je geld!!!

Frank heeft ook raar gedaan van de wodka. Midden in de nacht vond hij het nodig om te gaan slaapwandelen in de tent. Nou is onze tent niet zo groot, dus hij zat rechtop in zijn bed en vond dat hij een paal/stok nodig had. Heb hem drie keer gevraagd waarom, nou omdat ik dat nodig heb. Toen heb ik hem maar verteld dat hij aan het slaapwandelen was. Achja we hebben er vanmorgen hartelijk om gelachen. Het was een heerlijke nacht slaap, lekker lang. Echter om 08:15 uur gingen de mannen weer aan het werk, en werden de graafmachines weer aangezet. Mijn telefoon lag in de buitentent en iemand vond het nodig mij voor 2 uur lang proberen te bellen, het was anoniem, dus nouja zal wel njiet belangrijk zijn geweest.

Vanmorgen heerlijk ontbijt met spek en eieren en geroosterd brood en lekker koffie. Na het ontbijt maar eens kijken wat we nou eens op onze laatste dag in IJsland gingen doen. Mijn vader en Digna zouden een stukje naar de fjorden rijden en dan weer terug. Leen en Wilidred zouden een stukje gaan lopen. Dus Rudi, Marja, Alfred, Frank en ik hebben de kaart er even bij gepakt en natuurlijk "het boekje". Want om nou een dag hier op de camping te gaan zitten en te kijken hoe de werkmannen aan het werk waren, vonden we ook geen goed idee voor de laatste volle dag. Echte toeristenwinkels hebben ze hier niet en een winkelcentrum of iets van dat soort hebben ze hier niet. We zouden dan naar Akureyi moeten rijden, wat dus gewoon een serieuze 4 uur rijden is. Ik snap dat niet, waar moet je dan in godesnaam winkelen?/?????? Elke vrouw wil dat toch? Nouja om het verhaal weer verder af te maken....... Volgens het boekje alsook volgens Helgi zou in Dalatangi het oostelijkste puntje van IJsland zijn, alsook de oudste vuurtoren van IJsland. Deze weg zou weer een beetje hobbelig worden, het was namelijk een 953 weggetje, alleen geen F ervoor. Dus alles opgeruimd en de voeten weer op de pedalen. Eerst een stukje over de 92 (gewoon asfalt) en daarna de 953 op. Het begon gelijk goed, direct gravel. Maar wat was het uitzicht super zeg. We reden precies in een dal, aan beide kanten besneeuwde bergen en mooie watervallen. Maar dit bleek nog niets te zijn. De watervallen werden steeds meer. Ergens aan het begin van de weg stond een bord waarop stond dat je er met gewone auto's mocht rijden zonder caravan en met 4X4. Dus dit zou minder heftig worden als eergisteren. Er stond zelfs een bord dat het 18% naar beneden ging, dat betekent dus ook dat je het weer omhoog moet. De eerste klim ging beginnen, het viel op zich mee, gewoon lekker in zijn 1 en rijden maar. Ondertussen vaak gestopt voor de foto's, maar eigenlijk zou je dan moeten gaan lopen, het was zo ontzettend mooi hier! De ene waterval na de andere en dat monde uit in een meer en nog een meer, echt heel mooi. Veel schapen en veel sneeuw! De afdaling ging ook in zijn 1, soms in zijn 2, maar er zaten zoveel haarspeldbochten in dat je wel in je 1 moest rijden. Eenmaal over de heuvel, zagen we het fjord liggen, een mooie blauwe zee met bergen aan beide kanten. De weg slingerde verder naar beneden. Even beneden lag een oud landingsvaartuig uit de oorlog. Het had ietwat waterschade en was ook niet helemaal meer waterdicht. Het lag er al zolang en was compleet veroest. Er lag ook een stuk van een vis, althans een soort van ruggengraat met nog een staart eraan, wat er op leek dat het een vis was. Even geklauterd het schip in, in NL zou  het allang een museum zijn geweest en moest je er voor betalen, maar hier niet. Even een stukje langs het water gelopen, er lag ook nog een dooie puffin, maar dan zonder voeten en hoofd! Erg zielig en Mar en ik wisten zeker dat we nooit meer puffin zouden eten.

Nou goed weer verder gereden richting Brekka, dit was het enige echte dorp hier in de buurt. Het had een koffieshopje dus we zijn maar gestopt voor koffie. Alleen Rudi, Frank en ik bleven zitten......ships geld ligt in de tent......Mar en Alfred hadden ook wel zin in een bakkie met wat lekkers en vroegen zich af waarom wij bleven zitten. Toen we alledrie in de lach schoten, mochten we dan toch mee naar binnen en kregen we koffie met wat lekkers. We hadden voor het eerst geen stress in een tent veroorzaakt, de koffie was er, de taart was er, helemaal geweldig. Er kwam een man aan op een sex, dit is een quad met 6 wielen, dit heet vast niet zo maar wij vonden van wel. Deze man snapte ook weer eens niet wat onze auto's hier deden en vond het grappige auto's. Er werd gelijk gebeld en er kwamen steeds meer mensen aan, kortom wij waren weer de attractie. Na de koffie, die we overigens heerlijk in de zon hebben gedronken, zijn we weer verder gereden. Het was nog een half uur en de weg was hetzelfde als hiervoor. Nouja dat zei een IJslandse, wat zoveel betekent als hier en daar een kei en hier en daar een hobbel. Nou dat klopte wel! Het was een lange steile weg, met wederom veel watervallen, haarspeldbochten en diepe ravijnen. Onderweg moesten we een aantal hekken open dichtdoen, dit is voor de schapen zodat ze lekker kunnen buiten spelen. Daarom smaakt het vlees zo lekker. Kortom het was een super mooie route zo voor de laatste dag. Eenmaal aan het eind zagen we de vuurtoren al liggen. Een nieuwe naast de oude. De oude was al van uit 1895 en was echt heel ieniminie en die andere was echt heul groot. We hebben hier een beetje rondgehuppeld. En op de keien vonden we allemaal glinsterende dingen. Het was bergkristal. Dus Mar en ik zijn als eksters tekeer gegaan en met een steen proberen wat los te hakken. Dat gaat nog niet zomaar. Rudi heeft ons geholpen met onze actie om rijk te worden. We hebben behoorlijk veel stenen meegenomen en ze liggen nu in een teiltje schoon te weken.

Het was inmiddels 3 uur geleden toen we de camping hebben verlaten, dus het was tijd om terug te gaan. Op de heenweg waren we al wat eendjes tegengekomen, alleen die staan nu op de verkeerde camping. De weg terug ging op zich wel makkelijker als de heenweg, alleen de klimmen waren wel wat steiler. We hebben ze bijna allemaal in zijn 1 moeten nemen. Maar het uitzicht was nog mooier als de heenreis, weer andere dingen,, ineens andere watervallen, alleen de bochten bleven hetzelfde, behoorlijk steil. Als je de berg van een afstand ziet, zou je niet zeggen dat daar een weg overheen loopt. maar goed de weg was op zich wel goed te doen, de stenen boingsten weer tegen de onderkant, zijkant van de auto en ohja het was ook nog stoffig geworden aan de binnenkant. Maar we hebben weer genoten vandaag, het was een goede afsluiter voor de vakantie, alleen geen watercrossings meer vandaag, das dan weer jammer.

Eenmaal terug bij de camping waren er al weer van de groep. Joost en FLoor hebben zich ook weer bij de groep gemengd.

Vanavond stond op het menu Wilifred soep! Dat betekent zoveel als soep van alles wat je over hebt. Dus aardappel, ui (zwiebelen), knakworsten en tomaat en dan een hoop kruiden ering. Errug lekker. We hadden ongeveer 8 liter soep, en het was schoon op, echt helemaal op! Mar, Frank en ik hadden gekookt dus dat betekende voor de andere heren, afwassen!!! Dus Rudi en Alfred hebben gezellig saampjes de afwas gedaan. Inmiddels lekker koffie gezet, en wij hebben een luifel, dus ook vrienden. Het is hier gezellig druk en allemaal stoere verhalen komen naar boven. De een nog mooier als de andere.
Morgenochtend zullen we met zijn allen naar de boot rijden. We moeten daar om 13:30 uur zijn en om 16:00 uur vertrekt de boot. We zullen uiteraard wel stukjes schrijven, maar ik denk dat het pas op de site wordt gezet als we thuis zijn, dus ergens zondag ofzo. Tenzij de internetverbinding gemaakt is op de boot, dan natuurlijk eerder. Maar goed we gaan er niet van uit........

Dus voor nu is het even klaar met de stoere watercrossing/gravel/steile wegen verhalen. Het wordt hopelijk een rustige vaart.

Voor nu welterusten en tot snel!!!!!!!
Ohja op de  boot zullen we ook de repairlist toevoegen in het stukje, als ik dat nu nog moet doen, wordt het nachtwerk! :-