Maandag 7 July

Eveline en Frank:
Jeetje wat een nacht en zondag zeg. Poehe! Zondagochtend (zie het vorige verhaaltje) ging alles nog goed. De wind werd erger, de zee werd ruiger en de golven hoger............Dan maar even een stukje lopen en hopen dat het beter gaat. Steeds meer en meer mensen zag je met de kartonnen bakjes lopen. Wij dachten eerst, toen we deze op de kamer zagen staan, waar zijn de chopsticks!!! Het leken echt bakjes die je in Amerika bij de Chinees kreeg. Maar goed die waren dus voor andere doeleinden. Dan maar verder het schip verkennen. Veel verder als de tax free shop kwam ik (eef) niet. Lichtelijke misselijkheid kwam op, snel naar de hut toe. Even liggen en hopen dat het beter wordt.....Nou NOT!!!!!! In de hut (ook al zaten we op de bovenste etage) was het zonnodig nog erger dan bovendeks. Na een innige omhelzing met de wc-pot werd het er niet beter van. Frank en Marja kwamen bij mij kijken en kwamen tot de conclusie dat groen toch niet echt mijn kleur was en zijn naar de purser gelopen om nieuwe pilletjes te vragen. Eenmaal terug 2 pillen ingenomen en maar liggen en proberen te slapen. Frank werd in de hut ook niet helemaal goed en is bovendeks gaan zitten samen met de rest. Na 4 uur beneden te hebben gelegen, toch maar even wat frisse lucht opzoeken, dat hielp op zich wel. Na verloop van tijd ging de wind liggen en zijn we toch maar even gaan eten, lekker een buffet met allerlei lekkere dingen, vooral allerlei vissoorten. Heerlijk eindelijk weer eens wat anders in mijn maag dan koekjes en zeeziekpilletjes! Frank en ik zijn rond half negen naar bed gegaan, waren allebei gesloopt en niet echt helemaal lekker. 'S nachts werd de storm weer erger en lagen we te stuiteren in ons bed, echt niet normaal meer! Uiteindelijk nadat we gewend waren aan het gekraak en het beweeg, waren we in slaap gevallen.
06:10 uur mijn vader aan bed, we varen de Faroer Island binnen, kom kijken echt super mooi!!! HE wat zeggie ie??? Ohja oordoppen uit hahahahaha. Dus snel aangekleed, en hop naar buiten. Nou adembenemend, echt alsof je door een legpuzzel van Ravensburger rijdt! Jeetje wat is dat mooi zeg. Dat waren de innige omhelzingen met de pot, de pilletjes en koekjes echt wel waard.
Dan en Karen wisten de weg dus op naar de camping in convooi met 15 auto's op naar de camping. Van het ene eiland naar het andere. Ergens bovenop de berg, was de wereld heel heel heel (ala Jochem Meijer) klein. Wat een mist, bleek we zaten op de hoogste berg van de Faroer en reden dus gewoon in de wolken. Op naar Klaksvik, daar was de camping. Campings hier zijn anders als campings die wij kennen, maar daar was ik al op voorbereid. Afrekenen dat doe je dus bij de VVV, wisten wij veel.....Voor 200 DKK (15,-- euro) per auto kon je dus op de camping staan. Wij vonden het al niet veel, nee dat kan ook wel kloppen. We staan dus op een grasveld bij een oud kinderdagverblijf en mogen niet met de auto bij de tent staan. Wat dus betekent, slepen met die handel. Best vervelend als je je auto zo hebt gemaakt dat je dus alles in de auto kan laten staan en snel weg kunnen, NOT!!!! Nouja don't worry be happy is het motto geworden ;-)!Lekker met zijn allen gegeten, althans met Rudi en Frank lekker macaroni gegeten en daarna een heerlijke wandeling gemaakt de berg op. Nu is een herder met echte bordercolli zijn schapen bijeen aan het houden. Kortom we zitten midden in een baai tussen bergen in, het is hier dus heerlijk!!!! Dit was het weer voor vandaag.

Alfred en Marja:
Vanochtend wakker geworden na een veel te korte nacht. Dezelfde zanger en goochelaar als de avond ervoor konden niet echt meer boeien en rond middernacht wilden we gaan slapen. Zoals je al gelezen hebt, schommelde het schip nogal erg. Zelf als je niet had gedronken bleef het lopen op het schip erg tot zeer moeilijk.Slapen ging natuurlijk niet met windkracht 7 en we vonden het dan helemaal niet erg dat het schip veel te vroeg aanmeerde. Nu, om 21:00 uur lokale tijd ( 1 uur tijdverschil met NL) zitten we onder onze tarp met de NL teams, sterke verhalen te vertellen en de teveel meegebrachte drank op te zuipen om maar vooral niet te veel alcohol in IJsland te hoeven invoeren. De temperatuur zou wel wat hoger mogen, maar gelukkig is het (nog) droog. De Faroer-eilanden zijn tot nu toe erg mooi en de bewoners kijken ons nogal schaapachtig na. Ze begrijpen geloof ik niet wat we hier doen. Zelf weten we het eigenlijk ook niet goed, behalve dat we hier dus moeten wachten dat de veerboot ons woensdag weer op komt halen om ons uiteindelijk donderdag op IJsland af te zetten. Gelukkig is er aan de auto's nog niet veel kapot, dus ik (alfred) heb al bijna schone handen. Hopelijk blijkft het zo. Andere keer meer...............

Digna:
Lige ogsa lidt til de danske interreseerde. Efter en lang sejltur af 38 timer, med meget vind og sol pa en fantsastisk stor skip. Det var fantastisk, der var nogle personer syg af sejlturen, men jeg selv er bleven skanet af kvalme, kun da vi kom til Farorene havde jeg nogle meget blode ben og jorden var mange timer stadig i bevaegelse.Sidste aften og nat var der vindkraft 7 med meget hoje bolge. Vi kom imorges klokken 5 i Torshavn, det var en fantastisk udsigt fra skibet op til klipperne mer sma grupper hus langs vandet.Vi har handle lidt i en indkob center og efter vi fik vores sweatshirt oog klistermerk af Karen og Dan starte vi turen til Klaksvik. Vi gik over smalle bjergvejen op ad. Vi var 400 m op og en godt stuk har vi ogsa koret gennem skuerne med style klipper pa en side og sigsag op.Det var noget spandende og jeg var glad at jeg ikke sad bag ved rattet. Vi sidder nu ogso i en dal pa en side af en bjerg i en stor have af en bornehave. Det blaser rimeligt, men vi sidder sammen med varm kaffe og the. Vi bliver her til onsdag og sejlen sa videre til Iceland.Det var lidt fra oerne til senere..........

Floor en Joost:
en om het verhaal even af te maken, we werden aangenaam verrast door het fluitje van een schaapsherder, die zijn twee jonge bordercollies aan het trainen was.We vonden de verhouding hond staat tot schaap wat overdreven,n.l. 5 schapen tot 4 honden.De arme schapen renden hun poten uit hun lijf. De honden ook, maar die vonden het leuk.Al met al, we hebben ons kostelijk vermaakt.
toen werd het tijd voor wat sterkere drank en vooral heel sterke verhalen.De eerste windvlaag vloog over het tentenkamp,deed de Citroenvlag nog heviger wapperen, alle glazen vlogen van de tafel, de tenten bleven staan en toen wisten we dat dit het begin was van alles wat ons nog te wachten staat.
Het is droog en gezellig en we verwachten morgen goed weer.