|
|
Van:
Naam: |
Kilometers: km
|
Temp:
Weer: |
Vrijdag 18 July
Eveline en Frank ( en de rest)
Hoop geratel en motoren......er ging een
vliegtuigje weg....Mar en Alfred waren even
bang dat ze een vleugel in de tent zouden
hebben, zo dicht langs komen ze. Maar goed
vanmorgen heerlijk uitgeslapen....echt
helemaal goed!!! We hebben heerlijk geslapen
tot half elf. Vervolgens een heerlijk
ontbijtje gemaakt, eindelijk weer een eitje
met spek. Dit keer echter weer zonder brood,
maar dan met een soort van Knackerbrod!
Errug lekker. Frank en ik hebben golfballen
gezocht in het water achter onze tent. Onze
achtertuin is niet alleen een vliegveld,
maar ook een golfbaan. Dus twee ballen
gescoord, helemaal leuk. Na het ontbijt
zouden Marcel en Martin ons begeleiden naar
de grot van Surtshellir. Dit was een stukje
rijden over de F578, dit was dus een
mountainroad, of zoals wij ze nu hebben
genoemd, de Fuckroads! Maar eenmaal bij de
grot, stonden we op een soort van
lavalandschap. Een stukje lopen en daar was
het eerste gat van de grot, veel sneeuw en
ook een soort van trappetje. maar goed we
hebben de echte ingang maar genomen. Dus nog
een paar gaten verder lopen en daar was de
ingang. In de gids stond, neem
wandelschoenen en een lamp mee. Dus gewapend
met schoenen, lampen en goede moed gingen we
de grot in. Het eerste stuk was best stijl,
maar er lagen grote stenen en daar konden we
naar de benee. Ergens halverwege waren we de
helft kwijt.....het was te stijl en te
donker. Dus Alfred, Frank en ik zijn
doorgelopen. Ineens hoor ik achter me, ships
mijn lamp is stuk (frank was dit) dus ikkes
wachten en samen met een lamp verder lopen.
Ineens was ik Alfred kwijt die was al een
stuk verder gelopen. Het was super, lopen
onder de grond en wetende dat er hier weet
ik veel hoeveel jaar geleden, lava heeft
gestroomd. Ergens aan het eind was Alfred
al. Wat zagen we daar hetzelfde trappetje
als daar net......We hadden twee keuzes, of
dezelfde weg terug, of toch maar dat
trappetje op...Maarja hoe dichter we bij
kwamen hoe meer we zagen dat het trappetje
toch wel ontzettend wiebelt...Wat te doen.
Twee denen stonden bovenaan, wacht maar we
takelen jullie wel omhoog. Dus eerst Frank,
toen ik en toen Alfred. Het was eigenlijk
best spannend. Eenmaal boven mijn knieen een
soort van stukjes, maar geen bloed dus er is
niets aan de hand. Eenmaal opgetakeld en
wel, keken we naar beneden en we vonden ons
zelf best wel stoer. Marja en Digna kwamen
aangelopen en vonden ons heel stoer, maar
zoiets engs mochten we niet meer doen. Terug
naar de auto gelopen en overleggen wat te
doen. We waren errug dicht bij de
Langejoekoel een hele grote gletsjer. Dus ja
we moesten toch nog wachten op de rest, dus
dan maar naar de gletsjer. OVer leuke
bergweggetjes naar de gletsjer toe. Alhoewel
het fenomeen leuke bergweggetjes, wordt meer
en meer betwist. Sommige hebben zoiets van,
nouja als het voor een klein stukje is, is
het niet erg. Maar goed we laten het er maar
bij en doen alleen weggetjes als we ergens
naar toe moeten. Op naar de gletsjer, een
ruige weg met veel veel veel stenen. Maar
wel zeker de moeite waard. Eenmaal boven
konden we doorrijden tot aan de gletsjer.
Wel super stoer om daar met je auto te
staan. Hupatee ik was de eerste die voet
zette op de gletsjer. Echt geweldig. Er
stonden ook allemaal snowscooters klaar, dus
wij terug om te kijken of we misschien zo'n
ritje konden maken. Eerst even snel op zo'n
scooter zitten en een foto maken, lijkt het
toch net echt :-). Teruglopen naar het
huisje. Alleen er was niemand thuis, helaas
geen scooter ritje. Er stond ook nog een
soort van tourbus, althans een grote open
vrachtwagen met stoeltjes erin en die ging
over de gletsjer heen. Met zulke banden,
maar zonder snorkel.... Zelf een aanhanger
met skies eronder. Het wordt hier in de
winter dus errug koud. Dat was het nu ook al
een beetje. Althans het was op zich niet
heel koud, maar de wind was heel koud.
Foto's gemaakt en toen de makkelijke weg
weer terug naar de camping. Eenmaal bij de
camping zijn we weer lekker het zwembad
ingedoken. Dit keer scheen de zon en was het
gewoon echt warm in het zwembad. Helemaal
lekker. We hadden bedacht dat we vanavond
maar eens patatjes met een hamburger zouden
eten, een soort van uit eten. We hebben
heerlijk buiten op het terras gezeten. Het
leek wel wintersport, op een houten bankje
zittend in de zon. Nog nagloeiend van de
heerlijk warme douch aan een biertje.
Heerlijk eten, maarja een burger was wat
weinig, dus nog een keer besteld!!! Normaal
eten we nooit zoveel, maar verandering van
spijzen doet eten zeggen we dan maar. We
hebben op het terras ook Brenavin genomen,
het IJslandse drankje met de bijnaam Black
Death! Nou het smaakt een soort als jenever,
maar op zich niet heel vies. Ze zeggen dat
als je teveel drinkt je blind kan worden.
Dus we houden het maar bij een glaasje. Na
het eten terug naar de tent en de auto's
controleren. Het is voor de IJslanders ook
weekend, dus de camping is nu vol, vol met
IJslanders die een weekendje weg willen.
Helaas voor ons, is ons eens zo rustige
plekje nu verstoord door dikke 4X4's met
heule grote sleurhutten. Maar goed het is
niet anders. We hebben inmiddels in de verte
Rudi en de andere gespot, dus de stoere
verhalen zullen straks wel komen. Morgen dus
meer stoere verhalen en het verslag van onze
trip naar Reykjavik. Want dat staat op de
planning, als het goed is ongeveer zeg maar.
Dus voor nu trusten en hopelijk is het nog
een beetje leuk om te lezen.
Btw. we zijn niet op de lokale televisie
gekomen, maar op de nationale televisie.
Iedereen herkent ons en we worden als helden
onthaald overal! Het gaat nog steeds niet
vervelen. |
|
|