Zondag 13 juli 2008 (19:30 local time)
Eveline en Frank:
Vandaag was een rustdag hier in Askja. Vanmorgen een beetje uitgeslapen, echter er stonden een stel drukke Franzosen bij ons die het nodige vonden om ons ook wakker te maken. Dus uit eindelijk waren we alsnog rond 09:00 uur wakker. Dan maar ontbijten, echter het brood is al een paar dagen op, dus gelukkig hadden Alfred en Marja nog Flattebrod. Dus alle dingen die we hadden bij elkaar geschraapt en hadden toch een redelijk ontbijtje. Na het ontbijt was het tijd om de auto's maar eens na te kijken, zeker na de route van gisteren en eergisteren. Eerst de tankmof maken, die is als het goed is nu weer dicht. De mof was door het getril losgeraakt, dus opnieuw losgemaakt en weer vast, dat zou het moeten doen. Vervolgens de deur enigzins normaal op te hangen. Nouja hij gaat weer normaal open, hij klemt nog wel iets en soms moet je met een enige harde duw de deur openkrijgen, maar goed het werkt wel. Vervolgens alle andere dingen nakijken, olie, remmen, motor en alles weer vastzetten. Ineens zagen we in de verte een soort van regenbui aankomen. Goed luisteren en ja je hoorde het ook echt vallen. Ineens in de verte kwamen de rescuemannen eraan in de auto. Het was geen regenbui, het was een zandstorm. Wauw wat een mooi natuurgeweld zeg, super. Na deze ervaring hebben we besloten dat we maar naar boven gaan naar de vulkaan van Askja. Deze is in 1865 voor het laatst echt goed geexplodeerd. Alle lava die we onderweg zijn tegengekomen, komt van de Askja. In 1965 is hij ook nog een keer geexplodeerd maar dat was minder heftig. We moesten ongeveer 8 km rijden en daarna nog ongeveer 1,5 km lopen. Je loopt over lava, in het zwart en in het rood. En.....we hebben in de sneeuw gestaan. Echt heel veel....Mijn enige droge schoenen waren toen ook nat, ships. Dus over de sneeuw lopend naar de krater van de vulkaan. De rotte eierenzwavellucht kwam ons tegemoet. Maar goed ik liep op mijn AllStars dus weinig grip. Het is een afdaling van ongeveer 40% dat werkt dus niet. Frank en Leen zijn als enige naar beneden gegaan. In de krater kon je namelijk heerlijk zwemmen. Het water was helemaal witachtig en stonk Het stonk alleen ontzettend. Frank ging als fotograaf naar beneden en Leen had zijn kleren al uitgetrokken. In zijn adamskostuum liep hij het water in. We kregen een dikke duim omhoog, wat betekent dat het lekker is. Er was een soort van rots, daar kwam stoom af. Deze was heerlijk warm, volgens Frank. Frank ging alvast omhoog, terwijl Leen zich in zijn kleren aan het hijsen was. Het was een behoorlijke klim weer naar boven, dus we hebben rustig gewacht op Leen totdat hij boven was. Hulde aan Leen dat hij daar naar beneden is gegaan en in de krater heeft gezwommen.

Weer terug naar de auto toe, weer door de sneeuw. Mijn schoenen waren inmiddels ontzettend nat en ik ben in een snel tempo teruggelopen, aangezien mijn voeten redelijk koud waren.
Eenmaal terug bij het kamp, lekker een beetje soep gemaakt en beetje warm worden. Na een heerlijk stukje zalm wat een stel Duitser overhadden, zijn we de waterval op gaan zoeken. Dit was een grote kloof waar water doorheen stroomde en aan het eind zou de waterval moeten zijn. Dus via een soort van pad naar de waterval toe. Ik moest er zo dicht mogelijk bij komen, van mezelf dan natuurlijk. Dus aan de voet van de waterval gaan staan, binnen 3 minuten ontzettend zeiknat, maar wel een mooie foto aan overgehouden. Rustig aan weer teruglopen en we kwamen erachter dat Rudi en de rest er inmiddels ook waren. Gelukkig iedereen weer bij elkaar. Heerlijk binnen in de hut eten gemaakt, aangezien de zandstorm weer aan was gezet. Alles is gezandstraald, maar dan ook werkelijkwaar alles!!!! Lekker spaghetti gegeten met Rudi, Leen, Alfred, Marja, Frank en ik. Nu zitten we ontzettend moe, voldaan en gaar in de hut. We gaan zo nog lekker een bakkie koffie drinken, borreltje en dan heerlijk naar bed. Frank en ik hebben vandaag eindelijk een douche gehad, dat was ook errug lekker, al dat zand uit je lichaam. Het was een dure douche, 5 minuten voor 3 minuten. Morgen gaan we naar Myvatn en daar blijven we een dag. Als het goed is, is daar internet. Hoorde van Tim dat er veel vraag naar was. NOu als het goed is, hebben jullie morgen weer ontzettend veel te lezen. Dus voor vandaag, na deze heerlijke rustdag, slaap lekker en tot morgen!