|
|
Van: Bakkagerdi -
Egilsstadir
naam: IJsland |
Kilometers: 80km
|
Temp: 15 graden
Weer: droog, bewolkt, mistig, zon en
regen |
Dinsdag 29 July
Aanwezig op de vergadering:
Eveline, Frank, Alfred, Marja, Digna,
Erik, Wilifred en Rudi
Notulist: Eveline
Gisterenavond hebben we heerlijk gegeten
en daarna koffie gedronken. Verder lekker
bij de tent weer een beetje zitten kletsen.
Alfred heeft nog een stukje gefietst op onze
lease/vind fiets. We hadden ook nog een fles
aanmaakzooi gevonden en hebben in een half
bierblikje een kampvuur weten te maken. Best
gezellig, maar niet echt veel warmte. Ze
hadden de wind ook weer aangezet en er was
net een boot met verse vis aangekomen,
althans zo rook het. Wat een meur, maar goed
altijd nog beter als de geur in Hofn.
Uiteindelijk zijn we rond 24:00 uur naar bed
gegaan, na de nodige Brennavinnetjes, je
wordt er dus echt niet blind van he!!!!!
Vannacht was wederom een stormachtig nachtje.
De meeuwen in de omgeving hadden een feestje
en vonden het nodig om bij ons in de
achtertuin te feesten. Het was een kabaal
van heb ik jou daar, waarschijnlijk werden
er veel moppen verteld, want ze hadden een
lol. Na al dit gefeest, drank en eten,
moesten ze toch ergens poepen en ze vonden
dit nodig om bij ons op de tent te doen.
Afijn weinig slaap en dan toch maar weer
vroeg eruit. We zagen dat de tenten en
auto's onder de poep zaten, maar geen gewone
poep, lijkt wel of de meeuwen hier de lava
opeten. Het was compleet zwart en heel hard.
Na de heerlijke koffie en geroosterd brood
zijn we dan toch maar gaan inpakken. Leen en
Wilifred stonden al enige tijd klaar, dus
dan maar inpakken en op naar Erik en Digna.
Het weer was helemaal veranderd, het was
koud, bewolkt en heel mistig.
De berg die wij op moesten lag compleet in
de mist of in de bewolking, het is maar net
hoe je het bekijkt. Mar vond dat we maar
moesten wachten tot de mist was opgetrokken,
want zo ging zij de berg niet over. Het
weggetje is namelijk best steil, hoog en
veel bochten erin en ohja ook nog eens
gravel. Maar goed dat de wegen hier van
gravel zijn is niet bijzonder, je kan beter
zeggen het was van asfalt, dan is het
bijzonder!!! Maar goed het zag er niet uit
dat het beter werd, dus Mar en ik zaten in
de stresshouding en starten maar die motor.
Eerst moesten Frank en ik nog even tanken.
Tanken werkt hier als volgt, je stopt je
visa erin, toetst je pincode in en toetst
het bedrag in waarvoor je wilt tanken. Alles
wat je over hebt krijg je teruggestort, heel
handig maar moet je wel de goede pomp
intoetsen.
Afijn de route van vandaag was op zich niet
moeilijk, dit werd pas de derde keer, dus
een eitje. Was het niet dat het weer heel
slecht was. Hoe hoger we kwamen, hoe
mistiger het werd. Alfred had bedacht dat
Mar anders maar voor de auto uit moest gaan
lopen, maar goed Mar dacht daar heel anders
over. Er stonden gelukkig weer gele paaltjes
langs de weg, en wat handig was ze stonden
aan de kant van het ravijn waar je de zee in
zou vallen. Wat een handige mensen die
IJslanders. We hadden zeker 3 paaltjes zicht,
dus dat is toch zeker 60 meter. Wilifred
reed als laatste, maar kwam bijna als eerste
boven. Die had het gaspedaal gevonden, zijn
olieprobleem was duidelijk verholpen. Leen
kachelde er rustig achter aan en kwam rustig
aan weer boven. De mist trok nog niet echt
weg en boven waren we ook nog niet. Rijden
in de mist op een gravel weg, is geen pretje.
Eenmaal boven zaten we weer boven de wolken
en verder naar beneden rijdend werd het wel
iets minder. HIer en daar scheen wel de zon
een beetje tussen de wolken door, maar nog
niet echt enthousiast. De gravel op deze weg
was behoorlijk ingereden en hier en daar
kwam soms een heus wasbord naar boven en
kuilen. Even aan de kant gestopt om de rest
op te wachten, Mar keek nog niet echt blij
en bleef dus ook in de auto zitten. Het kon
nu niet meer ver zijn, en deze weg was
ongeveer recht en best goed te rijden.
Alfred en Marja hebben zelfs de maximum
snelheid overtreden, ze reden maar liefst
115km over de gravel. Ach ja na 3 weken
IJsland en merendeel gravel, leer je het wel
en wen je aan het gekraak en stenengekletter.
We waren rond 11:00 uur vertrokken en waren
om 12:30 uur in Egilsstadir. Het was dus zeg
maar echt een behoorlijk lange rit vandaag,
:-).
De camping wisten we al te vinden, nu Erik
en Digna nog. We kwamen bij de receptie en
mochten een veldje uitzoeken. We kregen
zelfs een tweetal borden mee met daarop
gereserveerd. BEst leuk. Het veld waar Digna
en Erik stonden was op zich nog genoeg plek,
dus daar een leuk plekje uitgezocht. Alfred,
Marja, Frank en ik hebben eindelijk de
ideale opstelling voor onze tenten gevonden,
zelfs de tarpen kunnen er tussen. Best een
knus plekje zeg!
Even verderop zat een autosloperij, nouja de
IJslanders noemen het een sloperij, wij
noemen het een automuseum! Wauw wat een gaaf
spul hier zeg. Er stonden hier zelfs 3 BX-en
4X4. Oude Willy's, CX Ambulance, GSA, oude
Austin 4X4 terreinwagens, Saab 2 tak,
diverse Taunes 12 m, een Skoda uit 1947, een
Trabant, Austin bestelwagen, diverse Volvo
Laplanders, een Talbot Horizon, Talbot
Samba, en zo kunnen we nog wel even doorgaan,
maar dan wordt het wel een erg lang stukje.
Na deze nattebroekentrekkerij voor de mannen,
zijn we naar het internetcafe gegaan.
Onderweg kwam Alfred voorbij gerend, zal ik
gewoon rijden of 4X4? Hij had dus een knopje
uit de 4X4 BX meegenomen!!! Hij kreeg er een
rood hoofd van. Eenmaal bij het cafeetje
konden we dan eindelijk weer wat stukjes op
internet zetten. Hier hing een wireless
internetverbinding en daar mocht je gratis
gebruik van maken, dat zouden ze meer moeten
hebben. Het telefoonnet mag iets minder
bereik hebben, als ze maar op meer plekken
internet hebben! Afijn hier hebben we weer
de nodige stress veroorzaakt. Na een stuk
was de chocoladetaart op, was er alleen nog
maar appelgebak uit de magnetron en de
worteltaart was er ook niet echt heel veel
meer van. Maar goed ze leren het wel, de
koffie was hier wel gewoon aanwezig en de
machine was niet gelijk stuk. We hebben hier
even de nodige dingen bijgewerkt en even de
ee-meel gechecked. We hebben ook nog even de
Bonus onveilig gemaakt. De BOnus is de
goeiekoopste supermarkt in IJsland, een
soort Lidle, maar dan anders. De mensen hier
mogen niet lachen en vooral niet aardig
kijken, maar ook dat went. We hadden
besloten om vanavond maar eens lekker
aardappels, vlees en groenten te eten. Het
vlees hier op IJsland is echt stukken
lekkerder als in NL. Ze spuiten het hier
niet vol water en de schapen hebben een
groot weiland hier, dus dat proef je echt.
Voor het eten lekker even gedouched, wederom
weer met zwavel erin, maar deze douche had
wel een lekkere straal. Voor sommige een
beetje te hard, maar het was warm en gratis.
De camping is op zich wel goed, het enige
jammere is dat hier achter een bouwgrond is,
deze mensen werken dus tot een uur of 19:00
uur door, gravend en piepend. We hebben
heerlijk gegeten, echt lekker zeg een stukje
vlees met aardappels na 3 weken pasta.
We krijgen net een bericht van de rest van
de groep. Ze staan even verderop op een
gratis camping en eten pannekoeken. Wij met
zijn allen hier hebben het vermoeden dat zij
hier niet op woensdag zijn. We zouden in
Egilsstadir verzamelen op woensdag, maar
goed wij hebben er een hard hoofd in. Floor
en Joost zijn overigens ook nog bij de groep
van Dan en Karen. Hoe die het hebben weten
wij dus niet, maar misschien op de boot dat
ze nog een stukje kunnen tikken. Dit was het
weer voor deze spannende dag, voor het g
eval jullie het nog niet wisten, we hebben 2
rustdagen en wachten hier tot de boot gaat
op donderdag. Voor nu welterusten!!! |
|
|