Donderdag 10 July

Eveline, Frank en Rudi.
Gisterenavond doorgebracht in de Vikingclub, echter onze Fransje Bauer was er niet. We hadden nu een soort combi van de jostiband samen met Abba, kortom het was echt niet om aan te horen. Paula onze oberin had ons al gewaarschuwd dat deze two-man show niet echt super was. Dus dan maar wat drinken, Marja en ik (eef) hebben de cocktails weer getest, de rest bier, want het was happy-hour. Paula durfde na verloop van tijd niet meer bij ons te komen, omdat ze elke keer de slappe lach kreeg. De zee was gelukkig rustig, dus weinig ziekte (hadden we zo verwacht). Rond een uur of half een lekker naar bedje toe, oordoppen in en heerlijk slapen. Het voordeel van het slapen aan boord, is dat het tenminste donker wordt daar. Om 10:00 uur schrok ik wakker, lekker een douche gepakt. Het douchen aan boord van een schip wat beweegt, is ietwat lastig, maar alles went zeggen we dan maar weer. Lekker ontbijten en een kop koffie. Vervolgens een drivers-meeting. Wat gaan we doen en wat kunnen we verwachten, kortom om een lang verhaal kort te maken, niets is zeker en waar we eindigen zien we dan wel. Na de kop koffie, was er nog tijd voor een sigaretje buiten aan boord, terwijl we IJsland al zagen opdoemen uit de mist. Nog 20 minuten en dan moesten we de hut verlaten werd er omgeroepen. Nou snel de hut leegmaken en dan maar buiten wachten. Het eerste wat we zagen was IJsland met allemaal sneeuw. Gevoelstemperatuur lag ongeveer rond het vriespunt, maar inwezen was het zeker 6 graden!!! :-). Wauw wauw wauw, wat een mooie aankomst was dit....echt adembenemd mooi. Bij vele kwam dan nu ook echt het besef, we gaan niet naar een meeting, we zijn gewoon echt in IJsland voor 3 weken!!! Echt helemaal super, op zijn Alfreds: "ik vind het nu al leuk". Plingplong: ah we mogen naar het car-deck. Dus naar beneden, maarja waar stonden we ook alweer??? Auto gevonden en wachten totdat we er af mochten. Allemaal netjes in rijen en wachten totdat de douane-beambte zei dat we door mochten rijden. De eerste man vroeg waar we vandaan kamen, wij heel braaf The Netherlands. Waarop hij zei: Oh you are with the other 2cvdrivers? Yes we are!!! Ok drive on. Mooi dachten wij, nu zijn we in IJsland, NOT!!! De volgende douane-man wees ons naar een andere plek, wat niet op de doorrijroute leek. Rudi moest ook mee die kant op. De rest mocht doorrijden en wij stonden daar. Mijn zenuwenstelsel kon het niet echt aan en ik wilde dan ook niets liever dan gewoon naar de wc. Wachten wachten wachten......dat is het enige wat we konden doen. Het waren een soort van garageboxen waar de auto's in moesten staan. Rudi was als eerste aan de beurt, Frank en ik moesten nog wachten. Voor ons stonden twee Spanjaarden met twee bussen, die auto's moesten leeg. Wij vreesde het ergste en dachten dat wij ook onze auto leeg moesten halen. Maarja je weet het niet, dus gewoon maar wachten. Eindelijk wij werden gewenkt dat we naar binnen moesten rijden. Dus hup dan maar naar binnen. Uitstappen en wachten dan maar, de drugshonden stonden al klaar. De toch wel aardige man kwam onze paspoorten vragen. Er werd gevraagd of we vlees of kaas bij ons hadden, NOPE! Toen wilde hij toch wel even binnen kijken. De beste man was meer verbaasd over het feit dat er zoveel in een 2cv kon, dan dat hij oog voor andere dingen had. Onze gegevens werden allemaal genoteerd, hoe lang blijf je, etc etc etc. De roldeur ging open en mochten uiteindelijk 1 uur verder aansluiten bij de rest. Op naar aan tankstation. Heel raar hier, je kan kiezen of dat je je tank voor een bepaald bedrag volgooit of dat je hem volgooit. Alles vol, jerrycans en de tank zelf natuurlijk. Op naar Bakkagerdi en daar de camping opzoeken. De eerste stop was een supermarkt, eten kopen. Vervolgens ging onze weg verder richting de camping in Husavik. Ah het eerste bordje, gravel road ahead! Mooi. Nou gravel is hier dus heeeellll normaal. Het is echt losse steen met een hoop kuilen en gaten, maar goed te doen op zich. Af en toe moet je uitwijken voor de schapen die oversteken of gewoon domweg langs de weg blijven liggen. Eindelijk weer vlak terrein. Ergens tussen een stel bergen door zag ik al een weg, deze moesten we uiteindelijk ook nemen, ergens op 790 meter hoog had iemand een weg gemaakt, heel raar!!! Anyway weg vervolgen op gravel en nog meer gravel. Ineens door het bakkie Alfred: De camping is links, links! Ja verrek daar staat de rest, maar dit was nog geen Husavik. Dus wij stug doorrijden en Phil Oetlul (sorry hij heet anders) ging hun halen. Net op de kruising dat onze weg een 4X4 weg zou worden, hoorde ik ineens Daniel over het bakkie. Waar ik redelijk over verbaasd was, aangezien we tussen de bergen zaten en zeker 2 km verder waren. Jullie moeten terug, hier staat iedereen. Ships geen 4X4 weggetje, maar terug naar de camping. Eenmaal daar, tent opzetten (wat verbazingwekkend snel gaat toch wel weer), potje gekookt en koffie gedronken. Ons uitzicht is belabberd, rechtvoor mij de zee, en links en rechts bergen met sneeuw erop, getverdemme, verschrikkelijk. Het is hier nu 9 graden en wordt hier helemaal dus niet donker. Op naar een koude nacht, en ik zie nu dat de batterij leeg is dus snel doortikken en lekker een warme douche pakken. Toedels!!!!!