2cvTravel

Van: Hallomsstadir - Bakkargerdi
naam:IJsland

Kilometers: 100km

Temp: 20 graden
Weer: droog en zon, nu 's avonds bewolkt en koud

Zondag 27 July
Eveline, Frank , Alfred, Marja en Rudi
Gisterenavond na het heerlijke avondmaal, wederom weer pasta, hebben we heerlijk een wandeling gemaakt (Frank en Eef). We gingen toch maar even kijken of we het monster konden vinden, maar helaas niet gevonden en dus ook niet rijk geworden. We hebben langs het meer gelopen en door een heus berkenbos gelopen!!! Frank heeft zelfs tegen een boom kunnen plassen. Maar goed het hele meer/rivier rond was toch een grote opgave, dus uiteindelijk via het bos teruggelopen. We zaten heerlijk bij de tent, toen ineens op het strand een kampvuur werd aangestoken. Het was tenslotte zaterdagavond en dat betekent kampvuur op bijna elke camping. Het was nog steeds zonnig, alhoewel er wel steeds meer wolken over de bergen kwamen. We hebben ons drankje gepakt en zijn heerlijk aan het kiezelstrand bij het kampvuur gaan zitten. Er zat een klein jongetje van ongeveer 8 jaar en die sprak vloeiend Engels. Hij vertelde dat hij afgelopen donderdag het monster heeft gezien. Volgens hem kwam hij alleen op donderdagen boven, maar ook niet elke donderdag. Nou ik geloof er nog steeds geen snars van. Bij de camping kon je waterfietsen huren en met een boot mee rond het meer. Erg leuk, maar het water was iets te koud, zeg maar gerust 1 milimeter koud! Lekker bij het vuur gezeten en dan toch maar terug naar de tent. Er stond een oudere vrouw bij de auto's. Wat bleek zij is ongeveer 36 jaar reisgids geweest in IJsland. Zij en haar familie hebben heel veel citroens gehad. Haar zoon heeft zelfs een besteleend gehad. De vrouw vond het geweldig en we moesten vooral geen eend brengen naar Artic Trucks, want het moest blijven zoals het was. We haalden de kaart erbij en wij lieten zien waar we allemaal waren geweest. Toen vroeg zij of we daar waren geweest en daar en daar. Dit heeft ze 10 keer gevraagd en wij kwamen tot de conclusie dat we nog lang niet alles hadden gezien. Dus nog een keer terug dan maar. We moesten haar zeker bellen als we weer terug kwamen. Volgens mij zou ze zo in de eend stappen en meerijden. Erg leuk mens! Weer een IJslander met een EI-sticker.

We zaten nog na te praten over haar en ineens hoorde we daar een bekende stem. Het was Helgi onze ranger die ons naar onze prive watervaldouchehotpot heeft gebracht. Dezelfde man die we later in Akureyi tegenkwamen, en als waar Rudi zijn gearbox heeft gemaakt. Wat is dit eiland toch klein, of zou hij ons toch volgen????? Even een praatje gemaakt. Hij was wederom aan het werk, nouja met de partyboot mee en bier zuipen, maar ook dat is werk. Wij vroegen aan hem wat er allemaal te zien was. Waarop hij zei, hier niet veel, maar pak de kaart eens. Dus kaart erbij. Hij vertelde dat we terug moesten naar Bakkagerdi, hier hadden we de eerste nacht gestaan. Deze omgeving vond hij het mooiste van IJsland. Hij belde direct een bevriende ranger op die hier (in Bakkagerdi) werkt. Vertelde dat we eraan kwamen en mochten we vast komen te zitten moesten we Helgi bellen, dan kwam zijn vriend ons redden. Wat een geweldig systeem. Maar goed ik (eef) wist niet hoe hij heette, dus ik vroeg zijn naam, waarop hij antwoordde: Dat vraag je me nu pas, ik heb je al naakt gezien!!! Ja daar had hij wel gelijk in, had immers bij ons in de hot pot gezeten. Kortom we konden weer een schone broek aan doen want we kregen spontaan de slappe lach!!
Het reisplan werd gelijk gewijzigd. We zouden dus weer terug naar het begin gaan. Inmiddels al erg laat geworden dus dan ook maar direct naar bed.

Vannacht heeft het op de camping wederom behoorlijk geregend en de mensen waren erg luidruchtig, dus een kort nachtje zat er weer op. Alfred deed wake-up call. Wilifred en Leen zouden de fjorden gaan bezoeken en daar ook slapen. Erik en Digna zouden de Hengifoss waterval beklimmen, dit is een klim van 1,5 uur en wij naar Bakkagerdi. We hebben de auto's ingepakt en zijn met drie auto's vertrokken. Eerst richting Hengifoss over de 931 aan de andere kant van het water. De waterval is verdeeld in verschillende watervallen, alleen in 1,5 uur lopen hadden we nou niet echt veel zin. Dus even gekeken en verder rijden. De weg was nog niet helemaal af, er lag namelijk n ieuw gravel, alleen dit moest nog ingereden worden. Niet harder als 30 km per uur konden we rijden, de achterkant brak elke keer uit en de snorkel waren we verloren. Gelukkig heeft Rudi deze opgeraapt! We reden richting Eglisstadir, hier zouden we boodschappen doen voor een paar dagen (hadden we inmiddels geleerd) en tanken. Deze weg was errug bekend terrein, want hier hadden we al eerder gereden. Echter het gravel was zo stoffig en droog, dat de complete auto aan binnen en buitenkant weer compleet gezandstraald en gestoffeld was. Van het begin wisten we nog dat er een steile helling aan zat te komen, dus in eerste en sommige in tweede versnelling naar boven. Wat een tegenkomend verkeer, het lijkt wel de A16. Echt heel druk niet normaal meer. Maar goed het is zondag dus misschien het verkeer wat naar huis gaat. Helgi had gezegd dat alles wat je voor de tweede keer ziet, mooier is. Nou dat klopt echt! Wat is het hier mooi, de zon scheen, compleet helder, echt compleet anders als de vorige keer. Dit is i nderdaad een ontzettend mooi stukje IJsland. Het verkeer werd drukker en het werd zo stoffig dat ik mijn buff echt voor mijn mond moest doen, kreeg er spontaan stoflongen van. Eenmaal bij de zee, zagen we het dorp al liggen, maar was dat de camping???? Het was compleet vol, alle tuinen, paden elk stukje gras stond vol. Het leek wel of we in Benidorm aangekomen waren. Wat een drukte zeg, overal mensen, tenten, klapkarren, caravans en campers. We hadden zelfs moeite met de ingang van de camping te vinden. Eenmaal op de camping konden we nog net een klein plekje vinden. De buurman naast ons, die ietwat te diep in het glaasje had gekeken, wist ons te vertellen dat hier een festival was geweest gisteren met 2000 man. Dat betekent dus dat 1% van de bevolking van IJsland hier was. Ze hebben gisteren gefeest tot vanmorgen 07:00 uur en niemand had geslapen. Dat feest was nu afgelopen en inderdaad in de loop van de middag ging iedereen weg. De zon scheen heerlijk, het leek wel ergens in Frankrijk. We hebben lekker rustig aan gedaan vandaag, beetje bij de tent gehangen. We hebben zelfs achtergebleven IJslandse roddelbladen gelezen, we zijn weer helemaal bij! Ineens een sms van Leen en Wilifred, ze komen ook deze kant op. Later bleek dat het bij de fjorden zo mistig was, dus zijn ze maar hierheen gekomen. Erik en Digna hebben inmiddels de vorige camping bijna voor hun zelf. Ach, zo hebben de tortelduiven ook nog wat privetijd. Frank en ik zijn even naar het keienstrand gelopen. Er hingen weer vissen te drogen, en de haai van vorige keer hing er ook nog, alleen was zijn jas een paar maten gekrompen en leek zijn bek wel alsof hij tegen een muur was geknald. We zijn heerlijk op het terras gaan zitten en een biertje in de zon gedronken. Alfred en Marja zijn ook nog gekomen. .Rudi lag inmiddels lekker te slapen en Alfred had een briefje met een haring voor zijn tent gestoken.

Toch maar terug naar de camping. De eens ontzettend drukke camping, was nu leeg. Het leek een beetje op een Lowlandsveld, overal vuilniszakken, lege bierblikjes en een hoop meeuwen die hun lol op konden. De lucht begint echter wat te betrekken en het wordt gewoon echt serieus koud weer. We zijn heerlijk verkleurd allemaal. Alfred en Frank zijn nu het vuil aan het doorspitten voor bruikbare dingen. We hebben al gratis bier gevonden, onbreekbare wijnglazen en volgens mij ook een stoel.

We hebben vandaag ook geleerd dat op een Colemangrillplaat, je ook pizza's kan maken. Wij gaan zo ook maar eens potje koken. En kijken wat de avond ons brengt. Ze hebben hier in ieder geval douches dus komt wel goed. Voor nu welterusten en tot morgen!

Raid Iceland