2cvTravel

Van: Hofn - Hallormsstadur
naam: Ijsland

Kilometers: 202 km

Temp: 20 graden
Weer: droog en zonnig met hier en daar en wolkt

Zaterdag 26 July
Gisterenavond na de boodschappen verslechterde het weer, ze hadden de wind weer aangezet en hem op de krachtige stand gezet. Wederom was de wind weer gedraaid en kwam hij eerder over het dijkje (en wij dus geen last), stond hij nu recht op de tent te blazen. Rudi, Frank en ik hebben bij ons in de voortent zitten koken. Niet echt ruim, maar wel gezellie en uit de wind. Een heerlijke zalmmooit met groenten en gebakken aardappels stond op het menu. De wind blies heerlijk door de tent heen en de regen zou niet lang meer uitblijven. Alfred heeft zelfs vier keer afgewassen, dit alleen omdat je daar uit de wind stond en het water lekker warm was. We hebben uiteindelijk buiten wel koffie zitten drinken, zo stoer waren we dan wel. We zaten dan ook buiten met 5 lagen kleding aan, muts op, handschoenen aan en dik onder een deken. Kortom het was koud. Ineens zeggen Erik en Digna, goh jullie mogen ook wel bij ons in de tent zitten. Ja lekker zeg komen ze nu mee. Hullie gingen afwassen en wij alvast op visite bij de buren. Wat een balzaal zeg!!!! De binnentent werd losgehaakt en we konden er met Digna, Erik, Mar, Alfred, Frank en ik makkelijk in zitten, zelfs met tafel erbij. Het was ontzettend knus. En ja hoor daar waren dan eindelijk de regendruppels en was daar de lang verwachte regen. Gelukkig zaten we nu heerlijk binnen aan de Brennavin met sap, de Jonge Jenever met cola, de Wodka met Jus en nog meer lekkere dingen erbij. Ineens kregen we allemaal spontaan ontzettend lekkere trek. De een had trek in bittergarnituur (wat ze hier absoluut niet verkopen), stukje kaas, pizza, broodje shoarma, pita kaas met sla, afijn in van alles en nog wat. Of zou de pomp nog open zijn, die verkopen hot dogs. Hmmmm.....Rudi en Frank zijn gaan kijken. De pomp ging alleen over 5 minuten dicht dus de hot dogs kant-en-klaar waren op. Maar zei de beste man, we hebben wel losse worstjes en broodjes. Dus de mannen kwamen terug met worst en brood. De brander werd gehaald, de sauzen tevoorschijn gehaald en hupatee de worsten waren klaar!!! Ineens hoorde we buiten miauw.....Hey daar is Felix, helemaal zeiknat geregend. Dus Felix geroepen en die kwam gezellig even weer bij iedereen op schoot. Na de knakworsten was het tijd om te gaan slapen, maar Erik en Digna wilde Felix niet in de tent, dus Felix ging met ons (Frank en Eef) mee. Kleedje neergelegd voor hem, alleen Felix vondt de slaapcabine iets comfortabeler, maar dat zagen wij weer niet zitten. Dus na 3 keer hem buiten neer te hebben gezet, begreep hij dat hier geen plek voor hem was. Hij ging even op het kleedje liggen en koos toen de uitweg weer. Later bleek dat hij bij Erik en Digna weer in de tent was gekropen.

Vannacht was het ontzettend noodweer, het regende en waaide behoorlijk, we hebben zelfs heel even hagel gehad. De vlag wapperde heel erg irritant, maar aangezien het regende had niemand zin om er uit te gaan, dus dan maar slapen met gewapper.

Vanmorgen hadden we weer een wake-up call, alleen we waren al wakker voor de call. Het was gelukkig droog, alleen de rest was zeiknat, dus maar gewoon inpakken en snel naar het oosten rijden. We zouden de 1 volgen richting Djupivogur, dit was ongeveer 100 km, dus een mooie tijd voor koffie en gebak. Alleen zoals het bijna elke keer is, was na en tijdens onze komst, de koffiemachine stuk, het gebak op en het personeel gestresst. Lekker koffie gedronken, echter ze moesten de Swiss Mocca en de Amaretto Coffee maken van het boekje, want dit werd zo weinig verkocht!!! Maar goed wederom niet minder lekker. Het was hier behoorlijk terroristisch en stond dus ook vol met bussen. Het weer werd er ook niet beter op, laag hangende bewolking en af en toe wat motregen speelde de hoofdrol.
Even een stukje verderop zou een mooie weg zijn (de 939) met allemaal watervallen. Het was een gravel weg en zou 17% omhoog gaan. Nou goed op hoop van zegen en anders omdraaien. Direct na de eerste klim (wat overigens geen 17% was) de eerste waterval, super mooi. Dus foto's maken en verder rijden. De wereld werd alleen maar kleiner, een mist totdat we op een gegeven moment nog maar een zicht hadden van 20 meter. Dit werd heel langzaam rijden en maar hopen dat de paaltjes aan de zijkant van de weg niet op zouden houden. Ineens zon, blauwe lucht en weg mist. We reden dus niet in de mist, maar zaten zo hoog dat we in de woiken reden. Even stoppen op de rest. Mar durfde de auto niet uit, vond het stukjke een beetje eng zei ze......Nou goed iedereen was er weer, dus de reis kon verder.De 939 ging automatisch over in de 1, wat overigens ook gravel was. Ze bouwen hier elke keer een stukje verder aan de weg. De 1 hebben we een stukje gevolgd tot aan de 931. Hier hebben we eerst even gestopt, want het dak ging open en iedereen pelde langzaam een stuk kleding uit, het werd warm, erg warm. Met de zon op onze hoofd reden we verder tot aan de camping. We staan nu aan een meer genaamd Lagarfljot. Volgens de legende zou hier een worm zitten van 12 km lang en leeft heel erg diep. Mocht je een foto kunnen maken van dit beest, krijg je hier maar liefst 500.000 kronen voor. Nou geloof niet dat wij heel den tijd aan het meer gaan zitten om dat beest te zoeken. We staan tevens in het grootste berkenbos van IJsland, wel zeker 100 bomen staan, althans zo staat in het boekje. We zitten heerlijk in korte broek, zonder thermoondergoed, dikke trui, sjaal, oorwarmers, handschoenen in de zon!!! Het is nog moeilijk te geloven, maar het is gewoon echt zomer!!! Waar hebben we dit aan verdiend! vanavond lekker eten en morgen zien we wel weer waar de eendjes stranden! Tot zover gute nacht en aufwiederschnitzel.

Raid Iceland