| |
|
 |
| |
|
CHILI |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Parque Nacional La
Campana
De volgende halte is ‘La Campana’, een nationaal
park met bijzondere vogels, palmbomen en goed
bewandelbare bergen. We zien onder andere de
grootste kolibri soort ter wereld en een aparte door
de struiken rennende vogel die apen geluiden maakt (oe,
oe, oe in een steeds sneller tempo). Ook zijn er
hagedissen in verschillende soorten en maten. We
maken een mooie wandeling en genieten van het
schitterende weer en de intrigerende dieren. Ook
hier zijn duidelijke sporen van de mijnbouw. In het
gebied zijn meerdere in onbruik geraakte mijntjes.
Aan de groene kleur van veel gesteente hier is af te
leiden dat er nog veel koper in de grond zit.
Na twee nachten in La Campana trekken we morgen weer
verder naar het zuiden.
Wijngaarden en een mooie waterval
De eerste tussenstop op weg naar het zuiden is
Santiago. Daar moeten we de onderzoeksresultaten op
te halen bij het ziekenhuis. Helaas is het
ziekenhuis dicht vanwege een feestdag en moeten we
de volgende dag terugkomen. We besluiten toch te
wachten en slapen nog een nachtje in het apartement
waar we eerder ook verbleven. ’s Ochtends vroeg
halen we de resultaten op waarna we snel opweg gaan
richting Los Angeles.
Onderweg genieten we van de groene omgeving. Een
verademing na de droogte in noord Chili. We rijden
langs de ene wijngaard na de andere en we vragen ons
af hoeveel wijn Chili eiegenlijk produceert per
jaar. Toch eens ergens opzoeken.
Eind van de middag zijn we in de buurt van de Salto
del Laja en we besluiten om even te stoppen en hem
te bekijken. Het is een soort kleine versie van de
Niagara waterval en veel minder toeristisch. Omdat
het al laat is, besluiten we op de camping tegenover
de waterval te overnachten. Deze camping heeft
zowaar warme douches, tot nu toe een unicum in Chili
zo buiten het toeristenseizoen. De campingbaas is
ook hard bezig met de aanleg van een mooi zwembad
dat hij ons vol trots laat zien. De stabiliteit van
de naastgelegen helling is alleen nog niet helemaal
in orde, dus of we er nu rustig zouden gaan zwemmen
........
De elektriciteit op de camping is typisch chileens:
binnen handbereik lopen de ongeisoleerde fase en
nuldraden van de campingverlichting en de
stopcontacten. Zelfs een bordje: niet aanraken
gevaar voor elektrocutie kon er niet vanaf. Nooit
van spelende kinderen gehoord?
Parque Nacional Conguillo
De volgende dag (wat is een warme douche een goed
begin van de dag!) rijden we naar Parque Nacional
Conguillo. Dit park wordt landschappelijk
gedomineerd door een indrukwekkende met sneeuw
bedekte vulkaan. In de lager gelegen delen groeien
de beroemde Araucacia’s. Van een afstand lijken deze
bomen op dennen maar van dichterbij zie je dat de
‘naalden’ heel afwijkend zijn. Ze lijken veel meer
op bladeren van een vetplant. Ook vreemd is de
paraplu-achtige vorm die ontstaat doordat de takken
vooral aan de top van de boom ontspruiten.
Door de enorme pakketten sneeuw die nog in het park
liggen (1,5 m dik!) kunnen we de camping niet
bereiken. Het park is eigenlijk ook nog gesloten.
Dat deert ons niet want vlak voor de ingang is een
parkeerplaats die prima dienst kan doen als
‘camping’. We zetten de auto daar neer en besluiten
om nog wat te gaan wandelen. Uiteindelijk worden het
drie korte wandelingen omdat tot twee keer toe de
weg nog versperd wordt door dikke pakken sneeuw.
Maar, desondanks krijgen we een goede indruk van het
park dat echt heel erg mooi is.
De volgende morgen worden we wakker in een witte
wereld. Alles (ook de auto) is bedenkt met een laag
rijp. De isolatie van de auto heeft goed gewerkt
want we hebben het ondanks de vorst niet koud gehad.
Een stukje Duitsland in Chili
Met de verwarming aan rijden we naar Frutillar. De
omgeving van Frutillar is sterk beïnvloed door de
duitse immigranten die hier zijn neergestreken. Veel
restaurantjes en hotelletjes zijn erg duits,
inclusief braatworst, Paulaner bier en Apfelstrudel.
Het dorp ligt aan een prachtig meer met uitizcht op
de imposante Osorno vulkaan. Als we aankomen, is de
lucht helder en kunnen we de hele kegel van de
vulkaan zien. Een geluk, want de twee dagen daarna
zit hij voor een groot deel in de wolken.
We rijden naar een camping in de buurt van Frutillar
waar we een mooie kampeerplek aan het meer vinden en
waar we, voor het eerst sinds Toronto, weer eens op
gras staan in plaats van zand of aarde. Een
verademing!
De volgende morgen brengen we de was naar een
lavanderia en bezoeken daarna een klein
openluchtmuseum over de duitse kolonisatie. Het is
een aandoenlijk museum, klein en samengesteld uit
spullen die de plaatselijke bevolking nog op zolder
had liggen. Daarna slenteren we wat langs het meer
tot dat de was klaar is. Het is vandaag nogal
regenachtig en dus besluiten we om niet meer naar
het Parque Nacional Alerce Andino te gaan maar de
bijzondere boom (de Alerce) in Argentinië te gaan
bekijken. We rijden in plaats daarvan naar Puerto
Montt waar we eerst uitzoeken waar het kantoor van
Navimag is waar we ons de volgende ochtend moeten
melden. Als we dat hebben gevonden, rijden we naar
een camping in de buurt van de stad. |
|
|
