Eindelijk naar Valparaiso
Na ons dagje langs de wijngaarden, verblijven we nog twee dagen in Santiago om allerhande papierwerk voor de auto te regelen. Helaas kunnen we niet meer in ons appartement want dat is volgeboekt. En dus verhuizen we eerste een keer naar een andere kamer bij hetzelfde hotel en daarna na een andere plek in Santiago. Behalve het regelen van alle papieren en stempels voor de auto, bezoeken we ook nog het huis van de familie Cosiño. Dit was ongeveer een eeuw geleden één van de meest welvarende families in Santiago. Ze bezaten niet alleen wijngaarden, maar ook een zilvermijn en een kolenmijn. Het huis is indrukwekkend en leuk om gezien te hebben.
Tegenover het huis zit het Militair Geografisch Instituut waar alle detailkaarten van Chili worden gemaakt. Ook is er een klein museum met historische landmeetapparatuur zoals een zes kanaals GPS ter grootte van een koelbox. Ja, de tijden zijn wel veranderd. We neuzen nog wat rond tussen de kaarten die je kan kopen en dan keren we terug naar huis.

En dan is het vrijdag en gaan we eindelijk naar Valparaiso waar we als het goed is morgen de auto op kunnen halen. We nemen de taxi naar het busstation en daar stappen we in een super de luxe toeringcar die ons naar Viña del Mar zal brengen (dat ligt tegen Valparaiso aan). Het is ongelofelijk dat deze lijndienst per luxe toeringcar niet meer kost € 5,- per persoon voor een afstand van meer dan 150 km. Onderweg genieten we van huilende, kostende en scheitende kinderen, CSI in het spaans en het prachtige landschap.
Aangekomen in Viña del Mar, gaan we direct naar het hotel waar we de rest van de midag doorbrengen met genieten van de zon op een luie stoel aan het zwembad, een beetje lezen en een lekkere massage. Eind van de dag genieten we van de zonsondergang op het terras met onze eerste Pisco Sour. Dit is een typisch Chileense drank bestaande uit Pisco (een soort Grappa), citroensap, poedersuiker en eiwit. We hebben dit welkomstdrankje aangeboden gekregen van het hotel vanwegen het feit dat het onze honeymoon is. Op de kamer stond ook nog een fles wijn en bonbons maar het is niet helemaal duidelijk of je die altijd krijgt of dat dat ook is vanwege onze huwelijksreis.

De Pisco smaakt prima, maar is behoorlijk sterk. We worden al snel wat licht in ons hoofd. Als de zon onder is en de Pisco op, gaan we naar binnen voor het diner. Daarna duiken we ons bed in om uitgerust aan de grote dag van morgen te kunnen beginnen.

We staan al vroeg op want rond 10.00 uur moeten we ons in de haven melden. Daar worden we ontvangen door Alberto die ons, samen met zijn collega Gabriel, werkelijk prima helpt met het regelen van al het papierwerk. We krijgen het even benauwd als de container niet op de verwachte plek staat en Alberto even later bellend uit zijn kantoor komt lopen. Het schrikbeeld van de site van NYK - Line (waar de ‘track container’ functie aangeeft dat de container nog in Manzanillo staat) duikt op voor onze ogen. Maar, gelukkig, het blijkt dat de container in het stack is gezet en ze gaan hem nu halen. Ondertussen gaan wij met Alberto en Gabriel naar de douane. Daar lijkt het nog heel even mis te gaan omdat de dame die ons helpt aangeeft dat de benodigde Importatcion Temporal niet in het weekeinde verkregen kan worden. Maar, het blijkt dat ze toch een formulier kunnen uitdraaien en de auto in de computer kunnen aanmelden en dus kunnen we de auto vandaag gewoon meenemen. Het enige verschil is dat het papier nu wit is en normaal is dat blauw (daar kunnen we mee leven, als de auto maar in de computer staat en dat is nu zo).

Even later mag dan eindelijk de deur van de container open en daar is de Aca dan. Hij staat zonder schade te wachten in het midden van de container tot we hem weer meenemen. Na wat startproblemen omdat alle benzine uit de caburateur en de benzineleiding is verdampt, kunnen we weer verder met onze reis. Op dit moment hebben we drie weken met smart gewacht en dus vieren we dat eind van de middag met een glas champagne op het balkon van onze hotelkamer. Maar, eerst moeten we nog wat andere dingen doen.
Om te beginnen rijden we de auto door een wasstraat om al het vuil en zout uit Mexico er af te spoelen (laatste camping was aan het strand, vandaar). Daarna gaan we naar een Lavanderia om de was af te geven en doen we boodschappen zodat we de komende drie dagen vooruit kunnen. Daarna rijden we naar Valparaiso om nog even een uurtje door de stad te lopen en met twee van de in totaal vijftien ‘Ascendores’ te gaan. Valparaiso is helemaal tegen de stijle heuvels opgebouwd en één van de manieren om je daar comfortabel over te verplaatsen is de ‘Ascendoro’. Dit is een lift die tegen een rails aan steil naar boven gaat. Het is typisch iets voor Valparaiso en dus moeten we dat wel even gezien hebben. Na deze ervaring gaan we terug naar het hotel voor ons glaasje Chileense champagne en het diner. En morgen ......... dan gaan we eindelijk weer echt verder met onze reis!