Dag 17 t/m 19
Helaas hebben we niet meer tijd voor LA en dus rijden we vandaag door naar de San Diego Zoo. Daar genieten we van een relaxed dagje tussen de pandaberen, ijsberen, apen en andere leuke beesten.
De volgende dag besluiten we een rustdag in te lassen. Na alle indrukken, is ons hoofd nu zo vol dat we besluiten om een dag niets te doen in plaats van een bezoek te brengen aan Disneyland of San Diego Seaworld. Die moeten helaas maar wachten tot een volgend bezoek aan de VS.

Dag 20 t/m 21
Op weg naar Las Vegas doen we eerst Palm Springs aan. Deze oase in de woestijn biedt de mogelijkheid om met een kabelbaan omhoog te gaan naar ... meter. Onderweg passeer je dan maar liefst vijf verschillende ecosystemen. Boven aangekomen, blijkt de temperatuur daar ‘slechts’ zo’n 25° te zijn. Een verademing na de ruim 45° die het aan de voet van de kabelbaan is. We genieten van een lunch met uitzicht op Palm Springs en maken een korte wandeling over de bergtop. Daarbij vinden we enorme dennenappels en bomen die naar vanille ruiken (ja, echt waar!).
Na ons bezoek aan Palm Springs rijden we door naar Joshua Tree NP. Omdat we er pas ’s avonds aankomen is de eerste verwelkoming een schitterende sterrenhemel. Uiteraard zien we ook dan al een paar Joshua Trees door de maan uitgelicht. Een heel unieke gewaarwording. De National Park Campground ligt schitterend (blijkt de volgende morgen) want we worden wakker tussen de stoere rotsformaties en Joshua Trees.
Vanuit Joshua Tree NP rijden we via de Mojave Desert naar Las Vegas. De Mojave Desert is erg heet (de termometer in de auto liep op tot zo’n 48°), maar toch fascinerend maar dat komt vast doordat we geen woestijn gewend zijn. Ons drinkwater was ondertussen bijna op (geen kranen in Joshua Tree NP) dus halen we water in een oase met een oud treinstation. De oase heeft een 450 m diepe eigen bron, waar niet heel erg lekker water uit komt.
We rijden verder door opgedroogde meren en kruisen droge rivierbeddingen die blijkens de borden langs de weg ook nog wel eens water vervoeren. Ook komen we plotseling op een stukje ‘Route 66’ (te zien aan het logo op de weg) en passeren we volkomen verlaten dorpjes (ja wat moet je hier ook in die stoffige droge ellende).

Dag 21 ’s avonds: Las Vegas
Eind van de middag arriveren we in Las Vegas, helaas is de laatste ‘scenic flight’ naar de Grand Canyon al volgeboekt en zijn we genoodzaakt in Vegas te overnachten. De KOA camping is het oude parkeerterrein van ‘Circus Circus’ (één van de gokpaleizen aan de strip). Voor 8 vierkante meter asfalt betalen we met smart 50 dollar waarna we de strip verkennen. Het is soms amusant en in één geval zelfs bijzonder fraai maar over het algemeen is het typisch amerikaans: het is een decor en daarachter is het niets. Zonder concurrentie het fraaiste aan de strip is de fontein van het ‘Bellagio’. Muziek, aangelichte waterstralen die bewegen en figuren maken op de maat: zeer smaakvol (in tegenstelling tot de rest van strip).

Dag 22
De volgende dag om 10 uur stappen we in een van de Twin Otters van Scenic Airlines: op weg naar de Grand Canyon! Na een aandoenlijke veiligheidsinstructie door de co-pilot (die niet rechtop kan staan en zijn show half gebukt moet uitvoeren) snorren we met geraas waar de Aca super stil bij is het luchtruim in. Als eerste vliegen we naar de Hoover-dam en Lake Mead. Na ongeveer 30 minuten vliegen komt de Grand Canyon in zicht. Het is ongelooflijk hoe uitgestrekt hij is (en dan vliegen we hem nog niet eens helemaal af). De diepte zal je waarschijnlijk meer beleven tijdens een wandeling naar beneden (en weer naar boven) maar de uitgestrektheid komt vanuit de lucht wel heel goed over.

Dag 22 (vervolg) t/m 27
Vanaf Vegas rijden we naar Bryce Canyon, onder andere via de Red Canyon en Zion NP. Een combinatie van het vieze hete Vegas, een paar keer airco in en airco uit en een paar vermoeiende dagen hebben Rodriaan geveld. In Bryce Canyon blijven we daarom maar liefst vier nachten. De dagen worden benut om uit te zieken, de Canyon te bezoeken (pas de laatste dag), de was te doen en lekker te lezen. Bryce Canyon is mooi (zeker als je er doorheen loopt) maar niet zo bijzonder en anders (voor europeanen die geen woestijnen gewend zijn) als Joshua Tree NP.
Daarna via Capitol Reef naar Arches NP. Arches is leuk, maar heeft niet de grandeur van Capitol Reef. Bij een (evt.) volgend bezoek zouden we zeker nog wat meer tijd aan Arches willen besteden (nu maar erg weinig tijd voor gehad) maar zeker ook meer tijd aan Capitol Reef. Dit komt over als een nog weinig ontgonnen park met veel grootschalige landschappen die steeds anders zijn. Arches heeft leuke zandsteen bogen maar dat is het dan ook wel, voor de rest is het landschap niet zo bijzonder.
Vanaf Arches rijden we over Hwy 50 richting Kansas. Het westelijk deel van Colorado is mooi, het oostelijk deel is saai landbouwgebied met enorme veehouderijen waar de koeien (toekomstige hamburgers) hutje mutje bovenop elkaar staan op een modderige ondergrond. De stank die rond deze veehouderijen hangt, is enorm. Juist omdat er zo heel veel ruimte en groen gras is, is het bizar en zielig om te zien hoe dicht op elkaar de koeien staan.
Via Dodge City (Kansas) rijden we verder naar Woodward OK voor een bezoek aan vrienden.