|
|
The Trail of Raid Laponie
- reisverslag
Datum: 15 september
2010
Route: Vauske
(ingelaste rust(pech)dag) |
Weer: bewolkt regen
Temp: 14 |
Kilometers: 200 meter |
««
14 sept
|
16 sept »» |
Zoals jullie gisteren hebben kunnen lezen
zitten we in Fauske Noorwegen. Dat is dus
noord Noorwegen, nog boven de Poolcirkel, en
nog boven de bewoonde wereld. De ANWB heeft
erg zijn best gedaan, maar een oplossing die
het qua tijd haalt is er niet. Het land is
zo groot dat het dagen duurt eer je ergens
bent. Al konden we een versnellingsbak in
Oslo ophalen, dan zou dat zeker 6 dagen
duren voordat we hem in kunnen bouwen. Dat
gaan we niet redden.
Vanmorgen eerst maar eens ontbeten en een
kop koffie om wakker te worden. Ondertussen
werden de diverse hulpbronnen ingeschakeld
per telefoon en sms. We hebben 3
trommel-bakken gevonden bij Gert Jan in
Alesund wat 1000 kilometer zuidelijker ligt.
Ook weer 4 tot 5 dagen rijden op en neer.
Dan maar wat gaan testen en een diagnose
stellen. Via de versnellingsbakken
specialist Jose kregen we een aantal
bruikbare tips. Helaas konden we na de tests
concluderen dat zeer waarschijnlijk de
priesaslager en/of het differentieel stuk
is. We gaan hopen dat de ANWB een
versnellingsbak kan vinden en dat die op
tijd hier kan hebben. Het wachten
begint....
3 weken eerder op dezelfde plek, maar 1
dorpje verder was een Acadiane gestrand met
naar later bleek een drijfstanglager defect.
Deze auto is gerepatrieerd en Q&O zijn per
trein naar Oslo gegaan alwaar ze een vlucht
naar Amsterdam hebben genomen. De auto kwam
3 weken later op plek van bestemming. Het
lijkt hier wel de 2cv Bermuda Triangel.
Tring: De ANWB probeert alles om ons op
de weg te houden, maar helaas. de factor
tijd gooit roet in het eten. Je komt er nu
pas echt achter dat je in de middel of
nowhere bent. Dagen weg van de normale
bewoonde wereld. En toch staan hier huizen,
werken mensen, heb je bereik op je GSM en is
er een vliegveld in de buurt. Toch
beschaving hier?
Helaas. Alle pogingen ten spijt, we moeten
maar concluderen dat het niet gaat lukken
allemaal, en op tijd weer thuis te zijn. We
besluiten maar de laatste optie te nemen. De
auto gaat op de transport en wij, (Eveline
en Frank) gaan ook op transport, per
vliegtuig!!! naar huis. Een rare gedachte.
Nu zitten we van alles en iedereen ver ver
ver vandaan en duurt alles dagen om weer op
weg te gaan, en zo slapen we morgenavond in
ons eigen bed! De ANWB heeft voor ons 2
vluchten geregeld. de eerste van Bodo naar
Oslo en dan van Oslo naar Schiphol. We
hebben zelf een taxi geregeld die ons
morgenvroeg naar Airport Bodo brengt. Nu
alles geregeld is, komt het einde van de
vakantie naderbij en geeft het ons toch een
raar gevoel. raar en naar. Dat deze vakantie
zo moet eindigen. Dat hadden we alle vier
niet gedacht.
De spullen hebben we uit de auto gehaald en
onze tassen gepakt. Wat nemen we nu mee en
wat laten we in de auto liggen. Allebei
hebben we onze tas zo ingepakt dat wat mee
moet, mee kan. Ondertussen hebben we intrek
genomen in een trekkershut en wachten we op
de sleepwagen. Wat een treurige dag en de
regen maakt het helemaal af. We doden de
tijd met wachten, tomtomen, laptopen en
breien in de hut waar het ook binnen gewoon
erg koud is. 16:00h rijd er een oprijwagen
het terrein op en laat het nu ook weer
regenen. De beste man zet zijn MAN voor de
07 en takelt deze erop. Pang! Dat was een
verstraler die er bruut afgerukt werd. De
sleepkabel van de lier had hij bevestigd aan
de sleepkabel die gewikkeld zat om de lampen
heen. ipv aan de bumper. De man vertelde dat
hij een gele wagen 3 weken geleden versleept
had en in Rognan bij zijn garage had
gestald. Dit moet de Aca zijn geweest van Q&O.
Eenmaal goed de 07 verzekerd op de auto
ambulance of oprijwagen (waar de Eendenwacht
jaloers op is) en na een afscheid en bedankt
biertje voor later namen we afscheid van de
07. En toen was er nog maar 1 eendje. Een
rare gewaarwording dat je eigen auto op een
sleepwagen weg gereden wordt. Zo ver weg van
huis, en toch dankzij vliegtuigen ook weer
dichtbij.
tijd voor een biertje en wachten op de taxi
morgenvroeg...
Hoe een vakantie een rare wending krijgt.
Samen uit samen niet thuis. Dit keer niet... |
|
|