|
|
The Trail of Raid Laponie
- reisverslag
Datum: Maandag 13 september
2010
Route: Rotterdam - Stockholm |
Weer: bewolkt regen
Temp: |
Kilometers: 0 |
««
12 sept
|
14 sept »» |
Maandag 13 september 2010
Gisternavond nog lekker in het hutje beetje
zitten kletsen, breien en voor maar slechts
10 NOK per 5 minuten (dit is ongeveer EURO
1,42) onder de douche. Nadat wij hadden
gedouched en afgewassen, kwam er zowaar nog
een dame op haar fiets aan. Die was
schijnbaar op fietsvakantie naar de
Noordkaap. Respect hoor! Bedoel met de auto
ben je al heel lang onderweg om ergens te
komen en moeten we terugschakelen soms naar
de tweede versnelling. Kan je nagaan hoe dat
op een fiets is.
Maar goed rond de klok van 10 uur zijn we
maar naar bed gegaan. Het was lekker warm in
het hutje en van de wind merkte je helemaal
niets. Het enige wat een beetje vervelend
was, is dat wij in dat hutje ook hadden
gekookt. Dit zorgde ervoor dat we vannacht
nog een paar keer de noodles hebben gegeten
(lees: geroken) die we die avond ook al
hadden gegeten. Kleinigheidje blijf je
houden.
Vannacht hebben Alfred en ik verschillende
dingen rondom ons huisje horen lopen en rare
geluiden. Marja en Frank doen de luiken
dicht, daarmee ook de oorsluizen en horen
niets meer. Alfred en ik zijn dus de
waakzame types. Wij denken dat het rendieren
zijn geweest die aan het snuffelen waren.
Vanmorgen om 8 uur zou de wakeup call zijn.
Nu is het niet echt nodig om een wekker te
zetten. Als een van ons wakker is, is de
rest ook wakker. Zelf had ik (eveline) niet
een bijzonder goeie nacht achter de rug. Het
bed was zo hard als een plank en ik had een
kriebelhoest. Dit was het gevolg van een
klein griepje waar ik twee dagen daarvoor
mee liep. Nu alles weer over, ik heb het
stokje doorgegeven aan Marja. Maar ach het
duurt maar twee dagen. Misschien wel
opgelopen na de Sauna.
Afijn ontbijtje gemaakt, spullen in de auto
gelegd en huisje aan kant gemaakt. De zon
was verstopt achter een dikke laag bewolking
en het begon zelfs te spetteren. Voor het
eerst in deze vakantie.
De weg zou ons vandaag brengen naar ergens
in Noorwegen, we wisten nog niet waar. We
moesten eerst dezelfde weg terug vanaf de
Noordkaap, die we gisteren ook hadden
gereden. Weer door de toltunnel waar je dus
ook gewoon de terugweg weer moet betalen.
Gisteren reden we langs dat reservaat vol
met rendieren, nu was het reservaat zo goed
als leeg, bijna geen rendier te bekennen.
Misschien toch binnengehaald ergens om te
nummeren, vaccineren of iets dergelijks. Het
is maandag en dat merk je op de weg, iets
meer vrachtwagens en auto's. NOg niet echt
veel hoor, maar een verschil met andere
dagen.
Na Alta zouden we de E6 volgen naar beneden
toe. Alta is een grote stad, met veel
voorzieningen en ik denk de uitvalsbasis
voor alle huttenbewoners verderop de berg
op.
Al snel reden we door de fjorden van
Noorwegen. Schitterend mooie omgeving. Het
weer werd iets slechter en zo nu en dan viel
er een behoorlijke bui. Je ziet hier op de
bergen nog sneeuw liggen en hier en daar een
gletsjer. Een erg mooi gezicht. De borden
veranderde hier van rendieren weer naar
elanden en van elanden naar schapen. En
inderdaad niet veel later stond er inderdaad
een kudde schapen langs de kant van de weg.
Die borden kloppen dus ook. Die van de
elanden schijnen ook te kloppen, alleen
elanden zijn schuwer. De kans dat we die
zien is nihil.
Via het bakkie riep Marja dat als we naar
het water links keken we misschien wel
bruinvissen konden zien. Iets verderop zag
ik een paar vinnen uit het water komen,
gelijk Marja opgeroepen. Zij zei het ook dat
ze het zag. Of het bruinvissen waren? Dat
weten we natuurlijk niet zeker, maar voor de
leukigheid zeggen wij gewoon dat we
bruinvissen hebben gezien.
De weg ging verder, berg op, berg af. Het
lijkt een beetje op het liedje, de dalen op,
de straten in.......hihihihihihi Soms zover
dat we door de bewolking heen reden, gaaf
gezicht hoor.
We zijn ook van een rendiereneconomie naar
een viseconomie gegaan. Je ziet hier
verschillende zalmkwekerijen in het water
liggen en als je goed kijkt, zie je de
zalmen omhoog springen. Wat ik me kan
voorstellen. Wat zou er nou frustrerender
zijn dan in een klein badje zwemmen met zijn
honderden terwijl de andere vissen voor je
raampje zitten te zwaaien. Ik kan het me wel
voorstellen hoor.
Onderweg boodschappen gedaan. Frank en ik
hadden bedacht, we eten zalm, dat hebben ze
hier genoeg. Dat klopt hebben ze ook wel,
maar jeetje schrikbarend duur. Noorwegen is
echt een mooi land hoor, maar wat ze zeggen
dat alles hier twee keer zo duur is, dat
klopt als een bus.
Na de laatste tankstop de truusjes ingesteld
op Skibotn en daar een camping zoeken. De
camping hebben we gevonden. Het was
inmiddels droog. De eigenaar kwam direct
aangelopen en we konden voor EURO 16,-- per
stel in een tent slapen. Dus dat deden we
dan maar. Een hutje was serieus EURO 30,--
per stel. Een tentje is ook goed te doen. Ze
hebben hier namelijk op vrijwel elke camping
een hutje met keuken en zitje. Verschillend
van luxe per camping. We zitten nu in een
keukenhuisje, waar we een aparte keuken
hebben (incluus kookgerei) en een aparte
huiskamer met televisie en bankstel. De
televisie kent echter maar 2 zenders. Noors
en Noors. We hebben zelfs net het
dovenjournaal gekeken in het Noors. Achja,
van de taal kan je niets maken, maar van het
gebarentaaltje ook niet.
Mar zit nu heerlijk haar sokken te breien en
de mannen hebben net een programma zitten
kijken waar een stel kinderen iets met hout
aan het maken waren.
Onze tenten staan inmiddels en de auto's
dienen als windscherm. Het waait hier
namelijk. En nee hier gaat de wind niet uit
als de zon uitgaat. Als de zon niet schijnt,
kan de wind ook niet uitgaan he? Afijn, we
hebben het naar ons zin. De camping is
gelegen aan een water, tussen bergen waarop
je de gletsjers kan zien liggen. Het is wel
een super gaaf plekje en ondanks dat het
waait, is het niet heel erg koud.
Gaan zo maar eten maken en ons vanavond
verder vermaken in het keukenhutje en bier
zuipen hihihihihihi |
|
|