| |
|
Dinsdag 17 feb 2004 ('
) Temp +1C
Frank: Het lijkt haast standaard te worden. Wederom
weer als een blok geslaen in het Hostel. De avond
ervoor was een zeer leuke rit er naar toe. De wegen
werden weer beter afgezien van de zooi die er op
ligt. Mooie gladde asfaltwegen worden
getransformeerd in gravelwegen. Het strooimiddel wat
ze hier op de wegen gebruiken is effectiever dan dat
zout wat wij gebruiken. In Nederland proberen wij de
wegen ijsvrij te maken, hier maken ze de ijswegen
minder glad door het ijs te laten liggen en er een
kwak zand op te gooien. Die kwak komt nu steeds op
onze voorruit en lampen. Soms zo erg dat je
grootlicht aan moet doen om enigsinds wat te kunnen
zien. Je normale dimlicht is door al het vuil niet
meer dan zwak stadslicht geworden. Dit moet je dan
ook regelmatig schoonmaken en je
ruitensproeierreservoirgoedge (3x de woordwaarde)
bijvullen. Dat hadden we gisteren ook gedaan net
voordat we bij het Hostel aankwamen. Eenmaal in het
Hostel was jeroen heel ijverig bezig naar het zoeken
van zijn lapland-citroen-muts. Nergens, maar dan ook
nergens te vinden. Hij is zelfs met Erik naar de
laatste plek gereden om te kijken of zijn muts daar
misschien uit de auto is gevallen. Deze poging mocht
helaas niet baten en daarom nog maar eens 3x zijn
auto doorzoeken, tassen keren, kamer omspitten om
tot de conclusie te komen dat de Muts ook niet daar
ligt. Dan misschien op de plaats langs de E-zoveel
de 4 denk ik, waar we de ruiten schoongemaaklt
hebben. Ik met Jeroen naar de weg. (eerst de weg
zelf zoeken) eenmaal op de weg was het zoeken welke
parkeerplek dat nu weer was. (ze lijken ook allemaal
opelkaar in het donker) we dachten de goeie te
hebben alleen lag er geen muts. Toch maar even
verder de weg terug gereden en waarempel. He, een
Muts. Vastgevroren aan het wegdek (lees, IJs) lag de
muts. Wij blij en op terug naar het Hostel. We waren
aardig moe geworden van alle inspanningen en
avonturen van die dag en een bed opzoeken was meer
dan welkom. Voordat we daadwerkelijk ons hoofd op
een kussen lieten ploffen hadden we afgesproken dat
Erik en Alfred direct vroeg vertrokken naar Aryan in
Stockholm. Erik heeft een probleem met zijn
trommelremmen en das helemaal niet fijn als je in de
bergen en heuvels moet rijden. Op deze manier kunnen
zij een dag rustig sleutelen aan de auto van Erik en
wij kunnen een paar uur extra pakken om te slapen.
We hebben dan ook besloten dat wij een Hostel
opzoeken in de buurt van stockholm. 60 Kilometer ten
Noorden om precies te zijn. Na een heerlijk ontbijt
die we nog net op tijd konden nuttigen voor 10uur
maakten we ons klaar voor vertrek. Nog 1 ding, even
aan de eigenaar vragen of we wat ingevroren zalm
kunnen kopen voor het avond eten. Nee dat kon niet,
maar we mochten wel pakken wat we wilde voor niks.
Das mooi. We hebben 4 dikke moten gepakt wat in
Nederland niet te betalen is. en dat voor gratis en
voor niets. Geweldig. Op naar Upsala. Tijdens
daglicht hebben we de kleine wegen genomen. Die
Gravel wegen zandstralen de auto aardig. op
verschillende plekken is de auto keurig blank
glimmend metaal gezandstraalt. Ondanks deze wegen
konden we aardig de snelheid erin houden over het
algemeen plankgas of rond de 90 km/h. Dat schiet
lekker op. Bij het invallen van de duisternis
zochten we de E4 weer op en probeerde de laatste
kilometers door te rijden zodat we niet al te laat
aan kwamen in het Hostel. Die weg reed lekker door
en schoot ook flink op. Even het Hostel opgebeld dat
we wat later dan verwacht aan zullen komen maar dat
was geen enkel probleem. Ipv 1900h werd het 2030h.
Valt mee. Alleen waar is dat Hostel. Bij een
tankbeurt vlak in de buurt gingen we even vragen
waar het was. We waren er bijna. Maar tijdens het
tanken was er een man zijn Saab aan het aftanken en
had een beetje veels te veel aandacht voor de banden
die we onder onze eend hadden zitten. Waarop deze
keurige man vroeg welke banden we erop hadden.
Nokia! Blijkt dat deze man de Manager van Nokia
Banden van Zweden is en ons vertelde dat deze banden
al een hele poos niet meer in productie zijn. Het
zijn de beste! Dat klopt en kunnen dat beamen met
ons avontuur opweg naar de Nordkapp. Bij het Hostel
aangekomen wat een schiiterend Landhuis is van rond
1900 slapen we in de linkervleugel. Best we decadent
voor een Hostel. Kost wat, maar dan heb je ook wat.
Eerst lekker de zalm bakken met sla een gebakken
aardapeltjes. Heerlijk allemaal. Na deze maaltijd
heb ik er geen twijfel meer over dat ook de komende
nacht weer een nacht gaat worden dat ik meer dan
goed zal slapen. Weltrusten.
Bjorn: Vandaag voordat we weggaan nog even een
beetje uitgeslapen. Daarna lekker ontbeten. Net
voordat we weggaan gaan we nog even vragen of we wat
van de diepvrieskast vol met zalm kunnen kopen. Dat
kan niet... we mogen het zo hebben!! Super!! Dus een
paar lekkere staartstukken uitgezocht en we zijn
weer onderweg. De wegen worden iets minder mooi
omdat de dooi heeft ingezet en we in dichter bevolkt
gebied komen. Dat betekent wel dat er super smerige
"dirt-roads" zijn ontstaan. Dat is scheuren !!!
Helemaal te gek. Wel is de auto gezandstraald. Op de
achterspatborden is het blanke staal gewoon weer te
zien. Wel helemaal fantastisch rijden. Met een
pitstop bij de "familjekiosken" (waar we een sticker
krijgen van de eigenaresse) racen we verder. Nog een
stukje E4 gepakt en daarna zijn we klaar voor de
Nacht. Dit wordt een hostel in Uppsala en wat voor
een hostel. Het is een oud landhuis met 2 vleugels.
Ziet er super uit. De avond eten we zalm...
Overheerlijke zalm!! Daarna ga ik met Jeroen en
Wendy nog een potje sprieten. Frank zoekt nog even
de PC op. Nog wat lezen en dan slapen.
|
|
|
