| |
|
Vrijdag 13 feb 2004 ('
) Temp -10,5C
Marcel: Vandaag een rustdag, lekker niks doen en
uitslapen. Nou vergeet het maar, ik lag lekker de
dromen over het Noorderlicht en rendier vlees toen
er ineens op de deur werd geklopt. Een hoop gekreun
en gesteun om me heen, wat is dit nu weer? Het
kloppen werd bonzen. Erik eruit en ik was eerst eens
aan het kijken waar ik nu weer wakker was geworden,
zo vroeg valt dat niet altijd mee. Eenmaal de deur
open staat daar Frank in vol ornaat gewapend met z'n
rode muts en een telefoon. Is Marcel al wakker?? Nee
natuurlijk niet .... nu wel dus. Radio Rijnmond aan
de telefoon ze willen je spreken. Nou vooruit dan
maar, ik een plens water in mijn gezicht gegooid om
toch nog maar enigzins wakker te klinken als ik in
de uitzending kom, waarom ik ??? ik lag nog zo
lekker te slapen. Goed ik dus in de uitzending en
mijn verhaal gedaan over de barre rit van Skarsvag
naar Nordkapp, het heerlijke gevoel komt weer over
mij heen als ik er over vertel, wat een ervaring!!!
Nu we toch wakker zijn dan maar het bed uit en
richting het ontbijt. Buiten sneeuwt het weer alleen
komt de sneeuw nu weer eens verticaal en niet
horizontaal voorbij de ramen. Na het ontbijt vertekt
oon grote groep op de lange latten voor een lanlauf
tripje van 6km in de omgeving van Hetta en een
aantal mensen hebben een sneeuw scooter gehuurd en
vertekken richting het meer. Nu is het heerlijk
rustig in het hotel, bijna ierdeen is weg Marja zit
haar boek onder het genot van een grote zak kaas
bolletjes te verslinden, Alfred is zijn
administratie aan het bijwerken en Erik is buiten de
remmen van de eend aan het afstellen. Ik ben lekker
op een bank in een hoekje gekropen met de laptop op
schoot en de website een beetje bijgewerkt omdat
onze webmaste bezig is zijn benen te breken op de
lange latten. Vanmiddag gaan we lekker wandelen in
de omgeving.
Frank: Rustdag!! Vanochtend denk je lekker uit te
kunnen slapen, maar nee. We gaan Skien! nou ja,
langlaufen. Dus er vroeg uit moesten we toch. Na een
geweldige nacht slapen ging mijn wekker weer, Radio
Rijnmond. Ze bellen over 20 min weer zodat ik me kan
aankleden en op jacht kan naar een kop koffie. Het
interview was redelijk kort, maar kon het delen met
Marcel. Marcel werd ook even grvraagd naar zijn
ervaringen op de noordkaap en de weg er naar toe.
Het was echt een bizarr(onverantwoordelijke) rit. Na
het radio interview realiseerde ik me dat we weer in
Finland zijn. Ontbijten met heerlijke havermoutpap.
Aangekomen bij het ontbijt staan 2 tafels helemaal
vol met van alles en nog wat. Eten genoeg. Er wordt
goed voor ons (Raiders) gezorgd. Na het ontbijt
klaar maken voor het ski tripje. Schoenen passen
ski's (langlauf dingen) passen en wat proberen. Even
gevallen en op naar het meer om die over te steken
alwaar we in een soort indianentent een kop koffie
kregen. (niet ui een Senseo apperaatje) Een heerlijk
warm hout vuur met een grote ketel erop waar sneeuw
in zat. Men neme een zak (250gr) koffie en gooit die
voor driekwart in het water en laat het even
borrelen. Moet zeggen het was een Echt Bakkie
Koffie. De heren die sneeuwscooters hadden gehuurd
kwamen langs en een aantal mochten mee achterop naar
het volgende hutje een aantal kilometer verderop.
Bjorn en ik zijn op een sneeuwscoter gestapt en
lieten ons met een bloedgang door de sneeuw
rijden/glijden. In een publieke hut stond onze luch
al klaar. (Rendier vlees met puree en bessen spul
met een boodje) na een wordt op een spies boven het
vuur van de openhaard gegaard te hebben en
opgepeuzeld te hebben besloten Bjorn en ik om terug
te gaan op de ski's via de mooie, 2x zo snelle, en
3x zo mooie Route. Pffff wat is dat vermoeiend zeg.
Ondanks de geweldige wereld was het een hele
uitdaging. na een uurtje of wat kwamen we eindelijk
en toen al uitgeput aan op het bevroren meer waar we
een kleine kudde rendieren zagen. Hoe ver nog? ik
hoop niet ver.... het laatste stukje gelopen en bek
af stomend in het hotel even bijkomen van een
intensief sportief ochtend/middag.
Bjorn: Vandaag een rustdag in Heta. Dus ik heb ons
(Frank en Bjorn) ingeschreven voor een
langlauf-tripje door het fantastische landschap van
Lapland. Eerst een kort tochtje langlaufen over het
meer en daar is het tijd voor koffie. Dat was wel
nodig want natuurlijk waren bijna alle mensen
vergeten dat het in Finland weer een andere tijdzone
is dan in Noorwegen. Goed haasten, haasten, eten en
nog eens haasten zijn we dus eindelijk aangekomen
bij dit houten hutje. Een kopje koffie drinken
gemaakt van Sneeuwwater en een beetje rondkijken en
dan weer verder. Op dat moment komen net Manfred en
Hans aan op de snowscooter. Met deze gasten heb ik
twee avonden terug een hele tijd gesproken dus een
ritje achterop dat ding is zo geregeld. Als Manfred
op een sneeuwscooter rijdt dan is het achteropzitten
net rodeo-rijden. Helemaal door elkaar gehusseld
komen we aan op de volgende stop. hier is het
rendiervlees eten met aardappelpuree, bessenjam en
een worstje. Deze hutjes worden trouwens door
iedereen gebruikt en er zitten daar een paar lappen
die ook een langlauftripje aan het maken zijn (opa,
oma, vader, moeder en twee kids). Ik spreek de vrouw
aan bij het worstjesgrillen in de openhaart en we
raken in gesprek. Erg leuk om gewoon ergens in de
middle of nowhere een lap (of sami zoals de lappen
eigenlijk genoemd worden) te spreken. Ze spreken
allemaal erg goed engels en leren dit vanaf hun 10de
al. Ik krijg nog een stukje luchtgedroogd
rendiervlees dat goed smaakt. De terugweg is een
heel stuk lastiger. Frank en ik moeten ploeteren om
uiteindelijk weer terug te komen. Van dat langlaufen
zal ik morgen nog wel wat spierpijn hebben denk ik.
Het was wel de moeite waard trouwens. Een super mooi
landschap en je komt kilometers lang niemand tegen.
Als we terugkomen ben ik helemaal kapot. ff Douchen
en een tukkie doen. Nu zit ik dan weer achter de pc
om dit te schrijven. Vanavond de superfin party.....
Jeroen komt net aanrennen... Noorderlicht buiten !!!
Dus rennen....
Marcel: Vanmiddag lekker eenstuk wezen wandelen.
Richting het meer, het was niet erg goed maar de
temperatuur viel reuze mee -5. Halverwegen het meer
kregen we een lift op de snowscooter naar de eerste
stop plaats van de skiers aan de overkant van het
meer. Daar stond een traditionele lapse hut waarin
een vuur brande met een pot koffie erboven.
Lekkerwat opgewarmd en wat mooie sfeer plaatjes
geschoten. Lopen werd hier wat lastiger omdat je
soms tot aan het kruis van je broek in de sneeuw
zakte. Dus maar besloten om de terug tocht te
aanvaarden. Ook hier kregen we weer een lift van de
snowscooters die voortdurend heen en weer reden over
het dicht gevroren meer. Na het eten begon de
superfin party die op dit moment dus nog steeds
bezig is. Maar even tijdens een pauze wat tikken.
Ook vanavond hebben we weer geweldig mooi
noorderlicht, of zoals de Finnen zeggen "revantulli"
wat fire fox betekend. Dit stamt uit het verre
verleden en wordt nog steeds gebruikt. We gaan weer
verder feesten dus ik stop weer met tikken.
Bjorn: Om 8 uur hebben we afgesproken om naar een
Kuksa maker te gaan die ook nog de zingende zaag
bespeeld. Lachu hoor. Een mmoi concert met de zaag
en daarna met de penspiano volgt. Ik koop een Kuksa
voor Frank en graveer er Frank Sf in. Frank koopt er
een voor mij en ik graveer er Bjorn SF in.
Hmm keuzes maken we moeten eigenlijk naar binnen
maar buiten is het Noorderlicht heel erg
fantastische te zien. Nog even kijken dan... Ok Ok
Ok we komen al !!!.... Nog even kijken... jaha... Ok
we gaan...
0:22 We zijn allemaal officieel SUPERFIN !!!!!!! De
superfinparty is een avondvullend programma. Eerst
moeten er een aantal mensen naarvoren komen om te
laten zien dat fins helemaal geen moeilijke taal is.
Een van de gelukkigen is ikke in eigen persoon. Met
een mond vol winegums (je weet wel die ontzettend
smerige snoepjes) moet je een een of andere finse
zin zeggen die zoiets betekend als ik wordt
superfin. Dat valt nog niet zo mee. Na een ronde of
2 val ik van ook af en krijg ik een pen kado. Hierna
volgt de prijsuitreiking van de Raid Olympics. Onder
het zingen van het muppetlied lopen Jeroen en ik
naar voren om de 7e prijs in ontvangst te nemen!! Ja
ja niet slecht voor je eerste Raid!! Daarna het
officiele verkrijgen van de titel van SuperFin !!
Dat duurt uren kan ik je vertellen. Dat blijkt ook
uit de bovenstaande tijd. We begonnen rond een uur
of 10 en rond een uur waren alle mensen Superfin! Ik
krijg van Fank mijn Kuksa met inscriptie (die ik
trouwens zelf gemaakt heb) en Frank krijgt er een
van mij (met een inscriptie die ik ook gemaakt heb)
Frank: SUPERFIN !!!! Eindelijk na jaar de titel SF
en een "Member of the Secret Society Super Fins"
|
|
|
