| |
|
Maandag 16 feb 2004 ('
) Temp +0C
Alfred: Vandaag stond een verbindingsetappe op het
programma. Het ontbijt was om 09:00 uur waar we van
de hostelbeheerder hoorde van stukjes in de
plaatselijke kranten. Ook hij had de krant al gebeld
maar deze had niet direct tijd om langs te komen.
Frank heeft een persbericht achtergelaten en na het
maken van foto's voor de deur van het hostel met de
net gekregen hostelpetjes op ons hoofd, was het hoog
tijd te vertrekken. Over dik besneeuwde paadjes en
weggetjes ging het totdat wij van team 21 onze eigen
weg gingen. Over smalle wegen door sneeuwbuitjes en
zelfs wat regen reden we op het gemak in de richting
van het zuiden. Onderweg zagen we een hele kudde
rendieren van zo'n 40 of 50 stuks. Eenmaal weer op
de grote(re) weg zagen we zelfs nog 3 elanden die
het bos uit wilden, maar gelukkig verhinderde een
hek dat. Het komt maar al te vaak voor dat rendieren
en elanden met auto's in aanraking komen. Elanden
zijn heel groot en zwaar, vaak overleeft mens en
dier een confrontatie niet. Vanavond zitten we in
een hostel in Kopmanholmen en morgen weer verder
zuid. Tot dan...
Bjorn: De dag begint vandaag met een beetje
uitslapen. Rond kwart voor negen (ja dat is
uitslapen) staat de wekker omdat de man van herberg
dan ons ontbijt heeft geregeld. Toen dezelfde man
gisterenavond even in de algemene keuken kwam kijken
vroeg ie meteen of we meededen aan de raid. Hoe weet
hij nu weer dat er een 2CV raid is in Scandinavie.
Hij heeft het in de krant gelezen. We zijn een week
daarvoor door Zweden heengereden, 1 nachtje geslapen
en een paar uur gereden op weg naar de Nordkap, en
toen zijn er een paar fotos gemaakt. Blijkbaar heeft
dit in een krant in Zweden gestaan en dat heeft de
man gelezen. Dit loopt helemaal uit de hand, we
weten nu al zeker dat we in Finland op de tv zijn
geweest en in Kroatie, Duitsland, Nederland, Finland
en Zweden in een of meerdere kranten hebben gestaan.
Heel raar!! De man van de Herberg vraagt ons nog
even het een en ander op te schrijven over de afloop
van de raid omdat in de krant in Zweden alleen had
gestaan dat we opweg waren. Nog even een paar fotos
voor de krant voor de herberg en we krijgen nog een
sticker en een pet van Pitea. Tijd om te rijden.
We nemen vandaag zolang het licht is kleine
weggetjes, nog even genieten van het mooie
landschap. Onderweg rijden Jeroen en ik voorop als
er een VW langs komt aan de andere kant van de weg.
Vervolgens haalt deze kar ons in. Jeroen merkt dit
meteen. Nou ja het zal wel. 500 meter staat de auto
aan de kant en de man zwaait naar ons om te stoppen.
Hij vertelt dat hij voor een lokale krant werkt en
of we even tijd hebben voor een interview.... Dus
nog een interview gegeven en een paar fotos
gemaakt!! Lachu, we worden nog beroemd in Zweden.
Daarna weer verder over de kleine wegen. Erik heeft
nog wat kleine remprobleempjes maar die zijn te
overzien tot nu toe. Het begint te dooien en dat
betekent dat we heel veel ruitenwisservloeistof
gebruiken. Zeker als de schemering inzet en het
donkerder wordt. De lichten van de tegenliggers zijn
door een vuil raam heel vervelend. We moeten dan ook
een paar keer stoppen om die vloeistof bij te
vullen. Na een stuk E weg komen we aan bij het
plaatsje waar de volgende herberg moet zijn. Het is
even zoeken maar de herberg is mooi en weer een
wasmachine... Die had ik intussen wel nodig. Zo
misschien nog even sprieten en/of wat lezen en dan
morgen weer verder... over binnenweggetjes toeren
richting huis.
Marcel: Lekker relaxt wakker worden en ontbijten. Na
de nodige praatjes en verklaringen wat we allemaal
doen met die eenden de rit weer vervolgt. Het is
best lachen hier rond rijden in een eend, je ziet
mensen voortdurend stoppen en ons nakijken als we
voorbij komen. Sommige staan uitbundig te zwaaien.
Het was heerlijk om door het Zweedse landschap te
touren op de B wegen. Helaas hebben we deze keer
geen wild gezien, maar hele mooie landschappen. Je
kunt uiteindelijk niet alles willen. De problemen
met de auto zijn nog niet helemaal voorbij, de
remmen blijven nog steeds voor problemen zorgen. De
snelhijd is gelukkig weer redelijk normaal. We gaan
zo weer eens sleutelen, kijken of we het op kunnen
lossen. We zitten nu in een mooi Hostel in
Kopmanholmen, gelegen aan een baai. Het is nu donker
dus we moeten tot morgen wachten hoe het uizicht
hier is. Verder heb ik niet zoveel meer te melden
want dat hebben de andere al voor mij gedaan. Morgen
zakken we weer verder af richting Stockholm, de
overnachtings plaats is nog niet bekend. Vanavond of
morgen ochtend dus weer Ayayakoukous belggen.
Frank:Tja, als je wat later gaat tikken, staat het
meeste er al weer in. Hmmm dan maar even mijn
HighLights; Tja in de vorige Hostel een persbericht
schrijven was wel grappig. Even vlug in het engels
een verhaaltje schrijven wat we de afgelopen dagen
hebben gedaan. Puntgewijs in zinnen verteld dat we
naar de Nordkapp zijn geweest in "die" storm die
zelfs de mensen hier kennen. Raar eigenlijk dat de
zweden in het midden (600km van Stockholm) wisten
dat het op de Nordkapp stormde toen wij er waren.
(dan was het geloof ik wel een sneeuwstorm die de
gemiddelde viking deed huiveren) grappig eigenlijk.
Na het kleine stukje de gebruikelijke foto sessie en
op naar de kleine weggetjes. Ook hier weer bijna het
zelfde verhaal. Reporter stond wijd-arms op de weg
te zwaaien. We zagen die Passat (oud model) met die
koplampen al voorbij rijden en toen nog een keer
toen hij ons inhaalde. Daar stond de beste man. Even
weer in een paar zinnen ons verhaal en de wel
bekende foto's. Hoe is het eigenlijk mogelijk,
zoveel bekendheid.. Raid Laponie galmt door in veel
lokale kranten!! Geweldig allemaal. En zoals jullie
al weten, "Had je nog geen Eend, en geen virus, dan
heb je het NU te pakken". Echt een geweldige
ervaring allemaal. Anyway. Het begint langzaamaan
weer te dooien. De temp is rond het vriespunt en dat
merk je direct. Niet dat het nu ineens warm is ofzo,
maar dat je voorruit bagger bagger en bagger vies
wordt. 3kwart liter ruitensproeiervloeistof in 2
dagen is veel. De wegen zijn nu weer redelijk tot
schoon en de binnenwegen zijn nog niet geheel
ontdooit. Het rijd goed, nu in een keurige gezellige
Hostel en morgen naar ??? en dan naar Stockholm.
Stay Tuned!!!!
PS: het zware spul (Foto's en Video's) zetten we er
weer pas op als we een DSL gevonden hebben.
|
|
|
