| |
|
Zaterdag 7 feb 2004
(65º50' - 24º08') Temp -22 C 8:45 uur.
Met dank aan het 't Eendeei (Marcel) voor het
mogelijk maken om deze site bij te houden.
Bjorn: Nou vandaag gaat het gebeuren... we gaan de
poolcircel over. Gisterenavond hebben we het rustig
aan gedaan. We (Jeroen, Wendy, ik en Frank) hebben
een kamer met douche en toilet dus iedereen neemt
meteen de kans om even lekker te douchen, scheren
enzo. Daarna weer veel verhalen voor de website
geschreven en een beetje nagepraat, een drankje
drinken en daarna gaan we allemaal redelijk vroeg
naar bed.
Vanochtend moesten we rond een uurtje of 7 op omdat
we allemaal op dezelfde tijd op de poolcircel moeten
zijn voor het befaamde ritueel. Door Jeroen's
heldere denkwerk van de avond ervoor worden we om 6
uur wakker van zijn wekker. (moeilijk he, local time
en Finlandse tijd). Lekker opstaan en naar beneden
ontbijten. Daarna de grote truck, hoe krijg ik bij
min 22 mijn auto gestart. De Zweden zetten hun autos
allemaal aan een stopcontact voor een
motorverwarming, een franse auto heeft deze
uitrusting niet... Dus gewoon starten. Er komen
geluiden uit de motor die ik nog nooit gehoord heb.
Je voelt de (al extra dunne olie) als stroop door de
motor gaan. De versnellingsbak is moeilijk in
beweging te krijgen (ook dikke olie), maar na een
minuut of vier start ie! Die zwaardere accu is wel
nodig. De meeste van onze eendjes hebben het zwaar,
een enkeling krijgt het niet voor elkaar de eend te
starten. Na een powerpack leeg gemaakt te hebben
moet deze eend worden aangesleept en ja hoor ook
deze eend weet weg te komen. Nou op naar de
poolcircel. Dat betekent een uur of 4 rijden. De
wegen zijn weer helemaal fantastisch! Wat een
landschap. We rijden vandaag met Jeroen en Wendy op.
Onderweg sluiten zich teams aan en gaan weer weg.
Heel erg leuk om met franse, duitse, sloveense,
finse en nederlandse teams te rijden. Samen met
Nalle komen we aan op de poolcirkel. Hier wacht ons
een lekkere maaltijd van haring die is ingemaakt in
suiker. Volgens ons zitten de ingewanden er nog in
en is het visje aan het gisten.. Wat een intens
ranzige rotzooi! Wat smerig. Ik heb nog nooit zo
iets smerigs geroken, laat staan gegeten... maar ja
dat is traditie zeggen ze.... Gadverdamme...
Kokhalzend eet ik de rotzooi op. Daarna opweg naar
de markt in Jokkmok. Dit is een heel bekende markt,
maar met min 25 is dat minder interessant, daarnaast
ruiken we de vis nog steeds. Die geur is overal. Je
boert elke keer de smaak van dat smerig stukje vis
weer op. De verrassing van deze traditie is nog lang
merkbaar... We rijden daarna door naar Kiruna, hier
is ons hotel. De auto wordt nog steeds redelijk
warm, ondanks de min 20 buiten krijgen we het op de
traditionele kachel toch nog 18 graden in de auto.
Ons record ligt op 42 graden verschil in temperatuur
tussen binnen en buiten. Zondag 8 feb 2004 (67º51' -
20º14') Temp -13,4 C 10:26 uur.
Marcel: Nou dat was me een dag die je mee kon
tellen. Het begon allemaal rustig en relaxt. Na het
ontbijt met z'n allen eerst op weg naar het
ice-hotel in Kiruna. Met min 22 slapen in een ijs
hotel lijkt me nu niet echt de ultieme slaap plaats
maar ja je hebt overal mensen voor. Het was kompleet
met kerk en een theater wel erg mooi. Maar weer snel
de auto in want de temperatuur was nu niet echt om
te zeggen goh wat lekker. Op weg naar de grens met
Noorwegen veel waanzinnig mooie uitzichten, van het
vrij vlakke landschap ineens de bergen in. Met een
lekker zonnetje erbij hadden we de meest
schitterende plaatjes, mooie luchten boven
besneeuwde bergen. Voordat we de grens overgaan nog
eerst even boodschappen doen in Sweden want het is
hier iets goedkoper dan aan de andere kant van de
grens. Bij de grens nog even een kodak stop ingelast
vanwegen het mooie uitzicht. Sweden was mooi, maar
Noorwegen had nog veel meer verrassingen in petto
voor ons. Nadat we de bergen verlaten hadden en de
fjorden in doken werd het zicht steeds minder en
begon het te sneeuwen. De snelheid liep terug naar
60 km per uur maar dat duurde gelukkig niet zo heel
lang, wat het zicht op de mooie fjorden weer
toeliet. Maar dat duurde helaas niet zo lang, net na
Bjervik begon het ineens weer te sneeuwen en nu echt
serieus. Halverwegen de beklimming van een berg
stopte de motor van Jeroen er mee omdat deze veel te
warm werd. De temperatuur steeg in een korte tijd
van min 18 naar -5. Allemaal gestopt en wat karton
weg gehaald van de gril zodat de motor wat meer
koeling kreeg. Dan weer opweg dachten we, FOUT. Door
de sneeuwval was de weg behoorlijk glad geworden
waardoor iedereen dus problemen had om weer in
beweging te komen. Eerst Alfred en Marja met een
duwtje aan het rollen gekregen, Bjorn had wat minder
moeite en kwam op eigen kracht weer aan het rollen.
Ook wij hadden hulp nodig om de boel weer aan het
rollen te krijgen. Als laatste waren Jeroen en Wendy
die weg moesten zien te komen wat dus niet lukte.
Nadat wij drieen het hoogste punt hadden berijkt en
een plaats hadden gevonden om te stoppen zijn Bjorn
en Frank weer terug gereden om Jeroen en Wendy te
helpen om weer op gang te komen. Die hadden
ondertussen de sneeuwkettingen op de wielen gedaan
waardoor ze gelukkig weer op eigen kracht op weg
konden. Na wat overleggen besloten om zonder
kettingen de weg te vervolgen. De sneeuw werd minder
en de weg daardoor ook beter te bereiden. Dat was
ook te merken omdat de muppets weer eens voorbij
kwamen over de CB. Dat betekende dat er weer midner
consentratie nodig was. Maar ook dat duurde weer
niet lang. Al gauw zaten we in een ware sneeuwstorm.
Zicht een paar meter, veel sneeuw en een harde wind
die grote wolken stuifsneeuw over de weg blies. En
dan de Noren die met dit zicht met 100km per uur je
in komen halen tot zelfs autobussen toe, waanzin!!
Met als gevolg dat je helemaal niets meer zag.
Tijdens een windvlaag die een grote wolk stuifsneeuw
op blies over de weg werd er ineens hard over de CB
STOP STOP STOP geroepen. Nadat de wolk begon op te
trekken en we tot stilstand waren gekomen zagen we
een wir war van lichten en een paar autos dwars over
de weg. Het bleek dat Alfred en Marja in de slip
waren geraakt en de sneeuw rug aan de zijkant van de
weg waren in gedoken. Gelukkig waren we allemaal
alleen maar geschrokken en hadden verder geen
schade. Na een lange gespanne rit doemde eindelijk
de lichten van Tromso op in de verte. Op naar de
camping waar ons een hele leuke hut wachte. Eenmaal
binnen eerst maar eens een borrel om van de schrik
te bekomen en de verhalen uit te wisselen. Het is nu
22:10 Erik heeft zijn koks muts opgezet en heeft
zich terug getrokken in de keuken, hij gaat ons
trakteren op een feestmaal want die hebben we
inmiddels wel verdient. Tot morgen.
Frank: Kiruna Km 69924 Lekker weer tis maar min
13,4. (goed he?) Gisteravond geprobeerd te Warwalken
bij min 18. Ik kan de andere IT-er aanraden dit niet
thuis uit te proberen. Hoewel ik 4 AP's heb gevonden
waar 1 wep had, was het Te Koud om gebruik ervan te
maken. Vlug weer naar binnen en daar werd ik gebeld
door Marcel de Valk ('t Eendeei) Hij sponsort ons
met een bedrag dat we weer 5 dagen gebruik kunnen
maken van de GSM om alleen tekst op de site te
zetten. Om iedereen die met smart zit te wachten op
de foto's en de video's toch een beetje tegemoet te
komen hebben wij een berichtje via mijn PDA/GSM het
gastenboek ingevuld dat dit wel heel kostbaar gaat
worden wanneer wij 1 foto op de site zetten.
Hopelijk kunnen wij dit morgen doen in Tromso. Wij
zijn nu 21:30 uur aangekomen in Tromso na een leuke
rit met veel veranderingen. te lezen in het stuk van
Marcel kon je lezen dat we naar het Ice-Hotel zijn
geweest. Je loopt daar als toerist rond (toegang
Hotel +/- 9 Euro) Wij zuinige hollanders bedanken
vriedelijk hiervoor en lopen om het hotel heen en
kijken daar waar het Gratis is. Tijdens het lopen
bij -22 bevriezen je neusgaten bij elke inhalering.
Gelukkig was ik weer lekker gekleed met mijn klompen
die ze ook hier niet kennen. Gelukkig konden we de
auto weer in en rijden op naar Noorwegen. De wegen
waren erg verschillend qua ondergrond. Dan weer ijs
dan weer sneeuw dan weer redelijk schoongereden. De
weg naar de grens vanaf Narvik was wel heel erg
mooi. Boven de boomgrens rijden tussen de bergen
door met alleen maar Sneeuw en sneeuw en af en toe
ook nog eens sneeuw. (Zie de foto's en een video
filmpje van 30 sec.)
Noorwegen Km 710101 (68º26' - 18º06') 14:41 uur -
14ºC Hier begon het weer om te slaan en begon het te
sneeuwen. van Kleine vlokjes naar Grote vlokken.
Nadat de duisternis in gevallen was ging het ook nog
eens waaien, en waaien waarna het ging stormen.
Sneeuw-Storm!! Wij hollanders zijn best wat gewend,
maar als het weer hier in Nederland was waren de
weerberichten en waarschuwingen op Radio en TV
zoiets van: Ga niet naar buiten, sneeuwstorm en zeer
gevaarlijk glad met weinig tot geen zicht. Hier in
Noorwegen pakken ze de auto knallen hun
schijnwerpers aan en gaan met een gangtje van 70 tot
80 door de sneeuwstorm heen. Tja en toen waren daar
die hollanders in hun Eendje die half van de weg
waaien met nul komma nul zicht. met een gangtje van
40 tot 60 afhankelijk van het zicht. De berg op in
de eerste storm was de snelheid minder dan 30 waar
je normaal 90 mag. (wat sommige dan ook gerust
doen... gekke vikingen ook) De combinatie
Sneeuwstorm, Donker, Wind, Eend is niet echt een
aanrader en tijdens de Rit vloog Alfred met de neus
van zijn eend in de berm. Vlug reageren en hopen dat
je kan stoppen Ik kon gelukkig de Eend redelijk goed
tot stilstand brengen maar die Golf of Jappanner met
ABS EPS en weet-ik-veel-niet-wat-nog-meer aan
electronika ging schuiven en kwam dwars achter ons
tot stilstand. Alles weer goed... vlug weer na de
schrik weer doorrijden door de storm waar het zicht
soms minder dan je motorkap is. In de buurt van
Tromso aangekomen klaarde het weer geheel op. Even
zoeken in Tromso en aangekomen op de Camping met
trekkershutten (Cottage) kunnen we lekker met een
vers pak sneeuw een verslag typen. Ondertussen is
Opper brandwacht Erik Dammers eten aan het koken en
komt Koen binnenvallen met het verhaal dat Barend
Saalmink een aanrijding had met zijn AK400 in Tromso.
De Noor had veel schade maar Saalmink zijn
achterkant (gleed weg) weinig maar wel een deuk.
Eerst een biertje... (net gehoord dat onze Francois
Bruens ook de sneeuw ingedoken was... ik zal
proberen de foto's in de gallery te zetten)
Erik:Je moet er al met al toch wel heel veel voor
over hebben om die titel super finn te verdienen.
Eerst moet je dat hele eind rijden naar Helsinki,
wat op zich al een hele beproeving is, daarna gaat
het " voor het echie" van start. Dan moet je bij de
poolcircel aangekomen een haring eten, (nu ben ik
een liefhebber van een gewone nieuwe haring) maar
dit gun je slechts een zeer beperkt aantal mensen
binnen je kennissenkring toe. WAT IS DAT SMERIG !!!
Maar goed, je moet er wat voor over hebben, voor
zo'n ere titel. Vandaag hebben we een best wel
ernstige sneeuwstorm gehad onderweg. Dan lijkt het
wel of jij de enige bent die totaal niets meer ziet,
gelukkig had de rest van de er net zo veel last van
als wij. Behalve die Noren, die rijden in auto's met
infra rood voorruiten, geloof ik. Waar wij een zicht
hadden van minder dan 10 mtr. en daar door niet
harder kunnen dan een kilometer of 40, halen zij met
een gangetje van rond de 100 in. De gekken. Maar
goed, dat zal onze onervarenheid ook wel een beetje
zijn.Morgenochtend mogen we een beetje uitslapen, we
mogen pas aan het eind van de middag op de veerboot.
Dan mogen we een nachtje varen en dan komen wij op
ons verste punt van de "Raid Laponie" aan, DE
NOORDKAAP". Een nadeel is dat dan wel daarna moet je
ook weer terug. En dat is denk ik toch wel een soort
van jammer. Nu stop ik maar even, anders verknal ik
alle copy voor het "klaverblaadje"
Jeroen:
Wist u dat:
5 meter zicht ineens heel fijn is bij 3 meter zicht.
Nordskjosbotn een heuse plaatsnaam is.
een motor overhit kan raken bij - 7.8.
Handremmen best handig zijn.
er een belg was die zijn motor probeerde te isoleren
met een rendiervel.
karton reuze goed isoleerd
vrouwen het in het algemeen best goed doen als
ballast op de voorbumper.
-13 ineens niet meer zo koud is.
je prima kentekenplaatafdrukken kan maken in de
sneeuw bij de vanrail.
de UMAP in Finland overwinterd.
Sommige mensen graag over kachels klagen.
Bjorn een gewild persoon is in Finland.
ook sneeuwkettingen moeite hebben bij sommige
weersomstandigheden.
Ik de volgende keer pas weer verder ga.
Grote groet Jeroen. |
|
|
