| |
|
Zaterdag 14 feb 2004 ('
) Temp -3C
Marcel: Vandaag weer vroeg op wat zeer doet na een
een korte nacht en voorafgegaan door veel bier en te
veel "enough" drank. Maar goed het leven van een
Super Fin is hard. We hebben gister avond overigens
weer waanzinnig mooi revantulla gehad, dat blijft
adembenemend hoe vaak je dat ook ziet. Ergens tegen
drie uur kwam ik ergens mijn bed tegen en om zeven
uur begon er een haan te kraaien ergens in onze
kamer. De boel weer opgefrist voor zover dat nog
mogenlijk was en op naar het ontbijt. Auto ingepakt
en nog wat foto's gemaakt voor de sponsors en dan
weer op weg voor de laatste etappe van de raid naar
Oulonsala. Na enige kilometers begon het verdacht te
ruiken in de auto, en ook wilde onze eend niet meer
vooruit als we op schakelde naar zijn vierde
versnelling. Dus de eerste de beste stopplaats de
auto maar eens aan de kant gezet en op onderzoek uit
wat het probleem is. Na enig speurwerk bleek dat de
voorrem vast gelopen was in de remtrommel. Met veel
pijn en moeite de trommel gedemonteerd en de boel
weer los gemaakt. Na anderhalf uur sleutelen de
tocht verder aanvaard. Op naar Rovaniemi weer naar
de poolcirkel. Daar is het een walhalla voor de
souvernier jagers want de ene na de andere shop zit
daar aan elkaar vast. Na een uur de ultieme tourist
uitgehangen te hebben zijn we weer verder naar
Oulonsala gereden. Daar heb ik even een stuk van
gemist. De "enough" drank van de vorige avond begon
zijn tol te eisen. Toen ik weer onder de levende
terugkeerde bleken we al aardig te zijn opgeschoten
en nog een 60 kilometer te gaan hadden. Maar dat
schoot niet erg op. we reden achter een auto die zo
maar net 75 kilometer per uur reed, te zacht om
lekker door te kunnen rijden en te hard dus om hem
in te kunnen halen. Affijn na een tijd acht die
zondags rijder te hebben gehangen kwamen we dan
uiteindelijk om half negen aan bij het hotel. Het
eten was niet bijzonder helaas, alleen een wazige
maaltijd soep en een paar boterhammen. Maar ja het
wordt gesponsord dus een gekregen paard mag je niet
in zijn bek kijken. Het zal niet zo laat worden
vanavond denk ik als ik zo eens om me heen kijk,
iedereen zit elkaar een beetje wazig aan te kijken.
Frank: Oef jeetje alweer zo laat? vlug eruit of en
ik toch te vroeg. In Finland is het 1 uur
tijdverschil dus tja, hoe laat is het nu eigenlijk.
Bij de kamer verlaten zag ik al onmiddelijk dat het
een uur later is dan verwacht. Eerst maar weer eens
lekker ontbijten met koffie en havermout pap. Daarna
me tegoed gedaan aan de lekkere dingen die de grote
ontbijttafel ons bood. Het was niet makkelijk wakker
worden na een intensieve rustdag waar de SuperFin
Party tot laat duurde. Ondanks dat toch in actie
gekomen de de auto's sneeuwvrij gemaakt en klaar om
te vertrekken. He was dat? post? ligt er ineens hoog
in het noorden op mijn plekkie een enveloppe gericht
aan mij met P/a het hoge Noorden. (dat klopt, nog
boven de poolcirkel). Geweldig!!! Nog bedankt
daarvoor ;) De rit van Hetta naar Olau (?) nog-wat
was een trip van 300 en een beetje. De tocht zal
gaan via Rovanimie waar de kerstman woont. Voordat
we daar aankwamen hebben we de vrije route genomen
door het mooie "echte" lapland. alsof je in een
ansichtkaart rijd. Geweldig. Om de tijd hoven we het
nu niet echt te doen, als we maar een beetje bij
tijds in het hotel zijn voor de laatste avond samen.
Hé een Eend!!! Daar stonden 2 fransen met hun eend
diep van de weg in de sneeuw. vaster dan vast. Ze
stonden er al een kwartier en hadden al aardig wat
weggeschept. Jeetje wat zit die diep in de sneeuw.
De hele auto maakte een slagzij van 40 graden. We
hebben de Acadiane van Jeroen ervoor gezet, matjes
onder de banden, duwen aan de achterkant, staan op
de voorbumper, en zo probeerde we met zijn alle de
auto weer eruit te krijgen. Eenmaal weer op de weg
hebben we samen de weg vervolgd naar Rovanimie.
Eerst kwamen we uit bij Santa Park Dicht!!!! hmm de
kerstman heeft het nu zeker erg druk ofzo. We waren
verkeerd en moetsen naar de Village. Met zijn allen
op naar Santa Village. Leuk dat ik het mee mocht
maken, al vind ik het heeeeel erg commercieel. Her
en der even gekeken en helaas niks kunnen vinden wat
Of betaalbaar is Of leuk is. gezien de tijd hebben
we de weg vervolgd op naar het hotel waar een
rijkelijk gevulde rendier/aardappelsoep klaar stond.
Na het eten mijn kamer maar eens opgezocht wat bleek
dat ie wel heel ver lopen was voor een hotel. Ik
deel de kamer met Ton en Erwin van Team Groningen.
De grunningers onderelkoar. na een verkwikkende
douch de laatste ajajakoukos van de 10th Raid
Laponie.
Morgen gaan we de terug weg naar huis beginnen via
Sweden... tot morgen en weltrusten.
(PS: hopelijk gaat het in Sweden weer beter met
internet qua verbinding)
Bjorn: Als we s'ochtends opstaan is het weer te
laat. Dat klote tijdsverschil op het vastland is
niet handig. Maar goed samen met Jeroen en Wendy
rijden we na een goed ontbijt weg. Het eerste dat we
zo ongeveer tegenkomen is 4 rendieren op de weg. Het
zijn dus weer REMdieren. Even later staat er een
hele kudde op de weg. Zeker een stuk of 10 rendieren
verlaten langzaam het wegdek om ons er weer door te
laten. Geweldig om die dieren zo te zien maar
s'avonds kan dat best gevaarlijk zijn.
|
|
|
