2007 Raid Americas
Jurgen, Inge en hun ouwe gare eend. Althans, zo ziet hij eruit. Een nieuw chassis, nieuwe banden en tal van andere technische items hebben ze vervangen voor hun tocht der tochten door Zuid Amerika. Een waar avontuur van meer dan 20.000 Kilometer in bijna 6 maanden dwars door Argentinië, Bolivia, Brazilië, Chili, Paraguay en Uruguay. Na een proefritje van slechts 4.000 kilometer naar Polen en weer terug is de Eend goedgekeurd, klaar voor de wereldreis. De Eend werd verscheept en Jurgen & Inge namen het vliegtuig naar Zuid Amerika. Op naar het avontuur..!!!!
Queridos amigos de América del Sur.
Aquí está el Raid el weblog Américas y una gran cantidad de imágenes del viaje tru América del Sur. Pulse aquí para cambios a la historia en holandés de Inge y Jurgen.
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
zondag 30 maart 2008 Rio Gallegos, Argentina
 
Voordat we in Ushuaia kwamen hebben we her en der op Tierra del Fuego nog geslapen, waarvan 1 nacht bij een peruaan in de schuur een dorp van 4 huizen, waar we een brief moesten afleveren van de ijsklimgids uit Chili. Zo kom je toch eens ergens binnen. En Yoni vond het helemaal te gek, want was alleen gewend in hostels etc te verblijven. Tja met busreizen kom je toch niet zo ver als wij. (als alles dus goed gaat). Bij Ushuaia in p.n. Tierra del Fuego nog 2 korte hikes gedaan en verder in Ushuaia wat rondgehangen, kaartspelletjes gespeeld en zoals Frank al beschreef enkele uren rondgebracht in het postkantoor. De Stickers zijn geariveerd en zien er supertof uit. Vanmiddag gaan we ze opplakken.
Het afscheid met Yoni donderdag was erg zwaar wat mij betreft. Ik heb geen zin meer in steeds afscheid, maar dat hoort bij reizen. Daarnaast zouden we nu ook voor het eerst richting het noorden gaan en dus een beetje op de terugweg. Dat willen we niet, maar we willen toch ook wel weer iedereen thuis zien. Heel dubbel allemaal.
De eend is het er ook allemaal niet mee eens. Na een lange rit van 12 uur vanaf Ushuaia over twee grensposten, een pondje en langs de stad Rio Gallegos zijn we donderdagnacht wild gaan kamperen langs de weg omdat de camping dicht was. Vrijdag gingen we vol goede moed weer verder. Op naar nieuw te ontdekken gebieden als we deze lange gerekte pampa met niks eenmaal doorzijn. Maar dan moet je er wel doorheen komen. Na ongeveer 20 km begon de eend wel zeer rare geluiden te maken (het geluid was er de dag ervoor ook, maar niet zo hard) en terwijl we 80 km per uur rijden kapt ze er ineens helemaal mee. Kut. Meerdere malen geprobeerd aan te duwen. Wat een topsport vals plat omhoog. Een auto aangehouden om te kijken of de accu opgeladen moest worden. Bleek het ook niet te zijn. Dan weer eens onder de motorkap kijken. Die we met alle macht moesten vasthouden omdat de wind deze anders zo de auto af blaast. Laat staan wat voor klap je krijgt als er een vrachtwagen langskomt. Het vliegwiel leek vast te zitten. Deze losgetikt. Weer aanduwen en uiteindelijk deed ze het. Beide bekaf van het aanduwen en nog niet tevereden met de geluiden die onze schat maakte besloen we terug te keren naar Rio Gallegos, waar (volgens mannen die we donderdag op de pond hadden ontmoet) een eende/citroengarage zat. Nog geen 3 km later ........... pllllll ..... weer stil. Tja wat te doen. Wat verslagen zaten we beide in de auto te bedenken wat het probleem zou kunnen zijn en hoe dit te verhelpen op een winderige, zeer langgerekte, lege vlakte. We waren al zeker 2 uur bezig geweest en de moed zonk mij ietwat in de schoene. Jurgen riep nog uit dat dit toch het avontuur was, maar ik had hier ff geen zin in. Wil pinguins zien een geen pampa meer. En dan alsof door God gezonden stopt er een auto luidtoeterend vlak voor ons. De auto heeft een nederlands nummerplaat. Wij stappen beiden uit de auto en roepen:' Hé, nederlanders, wat fijn'  En zei zeggen:' Hallo jullie zijn jurgen en Inge , toch? Hoe ist ermee'   Volledig verbaasd wisselen we namen uit. Anouk en Ko kennen ons vai de site van Koen en Karin-Marijke (de landcruiser mensen die we op de carretera austral ontmoet hadden). Wat een toeval allemaal. En wat een geluk. Ko en Anouk waren bereidt ons te slepen naar Rio Gallegos naar de vermeende eendegarage. Na 60 km kwamen we daar aan zonder veel zoeken. Heel bizar. De garage stelt niet veel voor. Een golfplaten hok van 3 bij 2, maar er staat een franse diane voor de deur en de mechanico zelf heeft duidelijk verstand van eenden. Heel fijn. Na een hoop kletsen aan de slag. De mechanico is moeilijk stil en aan de gang te krijgen, maar nadat we afscheid hadden genomen van Ko en Anouk ging hij toch beginnen samen met Jurgen. De rest van het verhaal laat ik aan Jurgen over want is wat technisch. Ik kan alleen vertellen dat ik heel blij ben dat er nu in Nederland zoveel mensen voor ons aan de slag zijn. Bedankt allen.
Wij hangen hier een beetje rond in ons oostblok hotel en hebben de belangrijkste toeristenatractie, de metalen kerk, gister bekeken. Straks gaan we wat klussen aan de auto om voor te bereiden en stickers plakken. Verder zullen we veel slapen, want we zijn beiden ook een beetje ziekerig. Wel hebben we hier Quesolandia gevonden en genieten we op onze hotelkamer nu van kaas met smaak. Dat is al een wonder hier op zich.
Ja, lieve vrindjes en vriendinnetjes, soms laat zelfs de fijnste techniek het afweten. Na 18000 km misbruik, slechte benzine, boutolie, nonwegen enz enz blijkt ons krukasje er de brui aan te hebben gegeven. Ik had wel keurig de olie ververst en een nieuwe oliefilter geplaatst elke 5000 km. Maar onze argentijnse deskundige meldt ons dat we dat beter elke 2000 km hadden kunnen doen. Ja, dat staat dus nie in me boek! Dus wees gewaarschuwd als iemand nog wilde plannen heeft.
De moter lag voordat ik er erg in had in 1000 stukkies op de grond. De garage heeft namelijk niet de beschikking over een box, dus gebeuren alle werkzaamheden gewoon aan de stoeprand. Zo gauw we de cilinders er af hadden was duidelijk dat de trekstangen dusdanig veel speling hadden (zo´n 5 cm!) dat het een wonder is dat we uberhaupt nog zover zijn gekomen. Maar goed, straks lekker de hele moter soppen. Ik hoop alleeen dat me rug het een beetje uithoud, want ouderdom komt met gebreken. Gister begaf me ruggetje het bijna en kon ik alleen maar een beetje plat op bed liggen. Ik lijk verdomme wel een ouwe vent. Maar goed, vandaag gaat het weer wat beter en anders doet een flesje van de plaatselijke wijnboer wonderen.
Ik hoop dat we snel weer verder kunnen, lekker naar het noorden, waar het lekker warm is. Gelukkig hebben we de overtocht van de auto naar 20 april kunnen verplaatsen. Kunnen we in ieder geval de nieuwe krukas een beetje inrijden en de magische 20000 km volmaken....en Uruguay bezoeken. Niet dat ik om stempels in me paspoort geef hoor! (ps: we hebben allebei 3 stempels van Ushuaia, het einde van de wereld, rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr)
Liefs Jurgen en Inge
 
Update 4 april 2008, Rio Gallegos
Ja, nog steeds in Rio Gallegos. Een krukas vinden in Nederland was geen makkie voor de mensen daar. Er zijn heel wat mensen ingezet (door Frank) om onze onderdelen bij elkaar te schrapen. Uiteindelijk is dat gelukt. DANK! Daarna moesten de onderdelen nog bij de anwb komen. Dit was iets lastiger, maar is ook gelukt. Op woensdag (zoals wij begrepen) had Frans de onderdelen. Hoe het zit bij de ANWB weten we niet maar er werd pas vrijdagochtend (na regelmatig bellen en zeuren van onze kant) gebeld dat ze de onderdelen zouden gaan verzenden, maar dat dit via hun weg alleen tot aan Buenos Aires kon komen en via DHL nog een week (minimaal) zou duren. Ik dacht dat ik gek werd. We zitten hier al een week. Hadden ze dat niet wat eerder kunnen uitzoeken, dan hadden we wellicht al een vlucht geboekt of weet ik veel wat voor andere oplossing om de spullen hier te krijgen. Maar ja dit hoorden we dus pas vanmorgen voor ons 5 uur. De ANWB was bereidt om voor 1 van ons een vlucht naar Buenos Aires te zoeken (en vergoeden, wel sjiek) om de onderdelen op te halen, maar de enige mogelijkheid was dan dat Jurgen maandag naar B.A. zou vliegen, de spullen dinsdag bij een ander vliegveld zou ophalen en dan woensdag zou terug vliegen. Ten eerste zou dit inhouden dat ik hier ca. 3 dagen alleen zou zijn, ten tweede dat jurgen met zijn verjaardag in zijn eentje in B.A. zou zijn, maar ten derde (het belangrijkste) zouden we de onderdelen te laat hier hebben om op tijd in B.A. te zijn met auto om de verscheping naar NL te regelen.Volgen jullie het nog? Hier werd het even lastig. Wat te doen. We hadden twee uur de tijd om te beslissen. Met het hele verhaal naar Roque (de mechanico). Roque was bereid zijn krukas van zijn eigen eend aan ons te lenen totaan B.A. Het is een slechte argentijnse krukas (Roques woorden) en met de argentijnse krukassen is het zoiezo als een loterij. Soms doet ie het, soms maar 1000 km. Roque wacht zelf namelijk ook op een krukas uit frankrijk. Ook de andere mechanicos gaven aan dat het een gok is, maar de moeite waard. Restte ons alleen nog te zoeken naar een oliekoeler. Van een andere mechanico hebben we de oliekoeler gekregen uit de auto van zijn vader. Niet een bijster goede, maar sufficiente zoals ze hier zeggen. Kortom we gaan nu als het goed is morgen uit dit hellhole weg met geleende en gekregen slechte onderdelen en zijn erg hoopvol dat we het halen tot B.A. en hopen daar rond de 11e april te zijn. Zijn we tenminste weer op weg. Misschien doen we nog wat Pinguins aan, want je moet toch ergens slapen.
Vandaag de hele middag geklust en morgen ochtend weer en volgens Roque kunnen we morgen dan wel om een uur of 4 weg hier. Duim voor ons, want het is hier echt niet meer leuk.

Rio Gallegos, een impressie van ons:
Rio Gallegos, ofwel de parel van patagonie, is een bruisende stad vol met vertier. Voor ieder wat wils. Wat te denken van het spectaculaire Bingopaleis waar u menig uurtje genoegelijk kunt doorbrengen onder het genot van een lekker wijntje met cocacola. Of de prachtige kustlijn met zijn karakterestieke betonboulevard en met uitzicht op alles wat de industrieele revolutie zo mooi maakt. En niet te vergeten het uitzicht op de feerieke lichtjes van de Raffinaderij. lekker pootje baden tussen de petflessen, plastic zakken (altijd handig) en het bij elkaar zoeken van scherven van diverse merken bierflessen ( leuk voor de kinders).
Voor diegenen die wat vertier van een andere soort zoeken; U kunt dag en nacht terecht in Club Laura of elke andere bar waar de gordijntjes altijd dicht zitten.
De altijd propere Gallegosianen zijn vooral bijzonder trots op hun prachtige bij gehouden gazons. Deze postzegels gras worden dag en nacht kortgehouden doormiddel van enorme gemotoriseerde grasmaaiers om maar niet het maaiveld te ontstijgen.
Om snel een goed beeld van deze bijzondere metropolis te krijgen raden wij u aan om eens wat geld te gaan pinnen. Dat kan hier op vele plaatsen door de stad heen. En de machines zijn dusdanig geprogrammeerd dat het nodig is ze allemaal aan te doen om een bedrag bij elkaar te krijgen om een biertje te kunnen kopen. Een prachtig stukje inventiviteit van de plaatselijke toeristen informatie.
Wanner u in Rio galegos verblijft zult u een heerlijk rustige vakantie beleven. Het is, ondanks het enorme aantal grote antennes voor toeristen bijna onmogelijk om telefonisch contact met het thuisfront te maken. De smsdiensten zijn hier echter zo goed, dat je hetzelfde smsje dagen lang ieder uur ontvangt. Wat een service!
De accomodaties alhier zijn van een weelderige oost-europeese schoonheid. Denk Warschau 1971, met een touch van Potsdam 1982. Alsof u thuis komt.
Rio Gallegos is een jonge, dynamische stad. Het overschot aan vermaak heeft er gelukkig niet voor gezorgd dat de gallegioose jongens zich niet al op jonge leeftijd van hun beste argentijnse kant laten zien.. De plaatselijke poolhallen bruisen van de 15 jarige tienermoeders wiens kroost vrolijk achter de computer ronddarteld.
Als dit alles nog niet genoeg is om uw oog op deze prachtstad te laten vallen, dan is er nog het heerlijke klimaat. Standaard een heerlijke westenbries van zo´n 100 km p uur, niet te warm en af en toe een heerlijk verkoelend buitje. Hadden wij u al gezegd dat de hele stad geparfumeerd is met een uitgebalanceerde geur van aardgas met een vleugje petroleum? Al de meer reden om bij uw reisbureau uit te roepen´Nee, dit jaar geen Kos, wij gaan lekker naar Rio Gallegos!
Groetjes Jurgen en Inge
 
Americas
Pagina 2
Pagina 3
Pagina 4
Pagina 5
Pagina 6
Pagina 7
Pagina 8
Pagina 9
Pagina 10
Pagina 11
Pagina 12
Pagina 13
 
Foto's 01
Foto's 02
Foto's 03
 
 
 

2 C V T R A V E L

         
 
  © Copyright 2014 - 2cvTravel. All Rights Reserved.

ADVERTEREN   Disclaimer  Contact