|
|
2 december 2007 Foz Iguazu,Argentina
Hallo vrindjes en vriendinnetjes,
HEEEEEEEEEEEEHAWWWWWWWWWWWWWWWW!!!!!!!!!!!!
The
car is ours. Na bizar veelgezeik, papier na
formulier, divine intervention in de vorm
van onze nieuwe vriendin Angela en onze
Forwarder Gleide is het uiteindelijk gelukt
om ons schatje uit de klauwen van de
braziliaanse burocraten los te weken. Ik ga
jullie alle details besparen (die komen wel
op de diamarathon als we terug zijn, lang en
saai), het belangrijkste is dat we eindelijk
op weg zijn. Geen kantoorverhalen meer,
vanaf nu genieten van kapotte banden en
haperende stationairsproeiers. Jawel het
grote genieten is begonnen.
We zijn net al 3 volle dagen on the road
geweest. Ja dat doen we natuurlijk op de
juring manier: niet over de snelweg (want
dat is saai), maar kleine weggetjes en dan
zonder goede kaart, geen goede voorbereiding:
eten onderweg vergeten en nog geen
kookstelletje, geen idee of ergens campings
zijn en uiteindelijk geen idee hebben waar
je bent, reserve banden nog niet opgepompt
en de auto nog niet helemaal klaar. Maar het
is wel mooi. Uiteindelijk per ongelijk toch
terecht gekomen op de weg des doods, zoals
de brazilianen 1 bepaalde weg hier noemen.
Even spannend, maar toch gehaald. We rijden
op ethanol (alcool) en dat haperd nog af en
toe, maar het werkt en is goedkoop.
Inmiddels hebben we de banden laten maken.
Gratis, want we zijn zo leuk. Zoeken we nu
een kookstel en kunnen we nadat we hier in
Foz Iguazu de toerist hebben uitgehangen op
naar het volgende
avontuur. Maar jurgen gaat wel eerst ff
sleutelen en ik ga een kaart en een boekje
van paraguay kopen.
Dat sleutelen is trouwens een leuk
verhaal met 38 graden in de schaduw. (
trouwens Frank, je moet die sproeier toch
verder opendraaien bij ethanol?: [Frank: ja
dat klopt, 1 slag benzine en 2 tot 3 voor
Ethanol of E85) Is het motortje wel lekker op temperatuur...Overal waar we komen worden we nagestaard,
aangeroepen en vooral heel vaak
gefotografeerd en
gefilmd. Toppunt was een jongen op een
brommer die al gauw 90 reed en ons tijdens
het inhalen (zat een vast een snelle 50 onder)
filmde met zijn mobieltje. Even later stond
hij ons op de vluchtstrook op te wachten om
een wat meer steady shot te kunnen maken. We
worden continu aangehouden op allerlei
politieposten langs de weg. Komt er een kerel
met een enorm geweer op je af om papieren te
vragen. Wil die eigenlijk alleen maar,met al
zijn collega,s op de foto met de eend. En wij maar peultjes zweten.
Ja ja, zo geven we in ieder geval ergens op
de wereld mensen een glimlach met ons gekke
karretje.
Voor wie het wil weten de route:
Praia Grande, Peruibe, Iguape, geen idee de
weg kwijt,
cananeia, geen idee weg kwijt en
uiteindelijk in de buurt van curitiba.
Overnachten in weghotel.
Vila velha ( Punta Crossa)
Van de grote weg af en geen idee waar we
zijn op weg naar santa clara. Bleek echter
een dam en daarna geen idee waar we waren op
weg naar Foz Iguazu en overnacht ergens in
de middle of nowwhere onder cascavel.
Via geen idee welke wegen naar dois vinzinhos
en via via uiteindelijk nu Foz Iguazu aan
argentijnse kant.
Lekker georganiseerd reisje dus.
De grensovergang was trouwens bedriegelijk
makkelijk. Binnen een half uur was het voor
de bakker.
Kunnen ze wat van leren in
Santos.
2 december 2007
Inge en Jurgen stuurde nog een 6 tal
foto's na. Geheel rechts bij de landkaat
staat een foto van Inge op een rots op of
eigenlijk voor het eiland, Ilha Bella. De
overige foto's zijn Inge en Jurgen met hun
nieuwe vrienden op Ilha Bella. En dan... ja
ja, eindelijk. De eerste dag dat Inge en
Jurgen hun Eend weer hadden. en blij dat ze
waren!!! Samen met Angelaen Mirna even
poseren.
6 december 2007 - Puerto Iguazu
Hallo vrindjes en vrindinnetjes,
Even een korte update uit het prachtige
Puerto Iguazu. Natuurlijk weer snikheet
( graadje of 42), maar die watervallen zijn
werkelijk allememachies mooi. Gister hadden
we een hele dag regen, regen ,regen. Maar
toch vroeg op en voor de 2e dag naar het de
Cascads. Ze waren nu nog indrukwekender dan
de dag ervoor, want veeeeeeeeel meer water.
Op de camping bleek dat het tentje dat we
mee hebben lichtjes had gelekt onder al het
geweld van de regen, maar met de hulp van
wat tape en 25 meter touw hebben we van
nacht heerlijk geslapen.
Ook hier weer hele gezellige makkertjes
gemaakt. Niet met de locals maar met wat
medecampinggasten. Een stel Belgen die met
een landrover (zie foto) uit 1972 al bijna
een jaar in dit continent rondrijden en wat
Nederlanders. BBQ-tijd dus. Met de belgen
gaan we samen in konvooi naar
Paraguay. Dat is veiliger en zij hebben
de enige auto die even traag gaat als de
onze.
Morgen vertrekken we eerst samen naar
Brasil
voor een mooi stukkie off road ( maak je
geen zorgen de belgen hebben een toplier) en
daarna naar paraguay.
Ik hoop dat iedereen verwend is door de
goedheiligman. |
|
|