Wereldmeeting 2007 Zweden Borlange
In een oude 2cv Bestel Eend (AZU) via Nederland, Duitsland, Denemarken over de Storebeltbrug naar Zweden. Doel van de reis is de 2cv Wereldmeeting in Borlange Zweden. De reis heen via Stockholm zal 2000 kilometer bedragen. Daar zal de nodige kilomters in Zweden afgelegd worden alwaar de reis terug gaat en uit eindelijk de teller rond de 5000km zal staan. Ondertussen heeft de oude AZU dan al weer 2 kleine beurtjes gehad voor het reguliere onderhoud. De motor een 12pk AZU 425cc motorblokje levert ongeveer 15pk, wat meer dan voldoende is om overal ter wereld te komen. Dit keer dus het land van de Rendieren. Raid Reindeer 2007.
 

Zaterdag 21 juli 2007
Eerst koffie samen met de Family en de kids dan pas vertrekken. We vertrekken rond 11:00h opweg naar ?, waar we uitkomen vandaag. We rijden onder de noemer, we zien wel waar we stoppen. Zo'n 20km voor Delmerhorst in Duitsland pufpufpuf geen bezine meer. Kijken we op de teller: 418 km gereden op 1 tank, dat is 1 op 22. Niet verkeerd. Vlug even op de vluchstrook de reserve 5 liter erin gemikt en opweg naar Delmerhorst om te tanken. Met een leuke binnendoor weg komen we goed aan bij een pomp en kunnen we verder. Terug op de snelweg rijd het fantastisch. We hebben wind mee en halen de eene naar de andere vrachtwagen in. Tot we trek hebben in koffie en de nodige liters aan koffie kwijt moeten. Wat een drukte in de raststate, allemaal badgasten opweg met hun sleurhut naar hun vakantie bestemming. Het geschreeuw van vaders, moeders en kinderen doet ons versneld vertrekken. Het rijd heerlijk door, tot nu geen files. Ineens haalt een auto mij in en gaat voor me rijden en trapt op de rem en gebaart mij te stoppen. Normaal stop ik nooit, voor niemand, wat er ook moge gebeurd zijn. Maar nu, een man met gezin en fietsen achterop zijn auto gaf toch een gevoel van, het is ok. en een andere keus had ik ook eigenlijk niet. of ik moest via de vlucht strook de auto ontwijken. eenmaal tot stilstand stapte de nors kijkende kalende brede duitser uit zijn wagen en kwam op mij af en riep " he jonen, du hast eine platte" Hu? wijzend op mijn linker voor band. Verrek een lekke band. plat. Ik probeerde op de vluchtstrook te komen, maar dat koste de oude AZU aardig wat moeite. Nu merk ik het, net ab-so-luut niet. raar, heel raar vond ik het. maar goed, tijd om een bandje te verwisselen. Het ging redelijk voorspoedig en prompt stopte een Acadiane (Vader en zoontje) ook opweg naar de meeting. Of ik hulp nodig had. Mbv zijn krik en mijn kleine krikje was de band snel verwisseld en konden we weer verder de weg vervolgen. We bleven ons verbazen dat ik of Eef niets gemerkt hadden van de lekke band. Anyway, we reden weer en konden zo het gangetje (wind me, berg af) weer vervolgen. Bij hamburg stropte het verkeer zich op en soort van rijdende files vormde zich langzaam op de weg naar het noorden. Hoewel de wegen naar het zuiden vol moesten zijn, was die van ons naar het noorden Te vol. Veel vertraging hadden we niet opgelopen en konden door rijden. Op naar Flensburg. Dat was ons doel. We reden en reden en tot onze grote verbazing naderde we Flensburg sneller dan verwacht. Dan maar verder door, het is nog zo vroeg om te stoppen. Denemarken. Na de grens en een volle tank vervolgde we onze weg binnendoor naar de brug. We besloten om een kleine ferry te nemen ipv Putgarden Of om helemaal om te rijden. Het mooie landschap van Denemarken en de binnendoor weggetjes gaven echt het gevoel van op vakantie te zijn. Uit eindelijk kwamen we aan bij de ferry. Leeg en niets te zien dan een kleine kade waar een ferry aan zou kunnen leggen. Op de tijden tabel konden we zien dat we ongeveer een uur moesten wachten. Wachten? dat komt goed uit. We gaan lekker naast de AZU een potje eten koken en dan uitbuiken op de boot. De zon scheen nog heerlijk en het eten smaakte prima. De boot een kleine ferry die er 50min over doet had gelukkig een bar aan boord en konden we koffie krijgen. 50min later lande de boot en konden we onze weg naar de Storebeltbrug vervolgen. Althans als we dat gingen halen. maar het ging erg voorspoedig en in de avondzon doemde de brug op. Na de tol te hebben betaald konden we door en voordat we het wisten hadden we de Storebaelt en de Oeresundsbrug gehad en naderde we de grens van Zweden. In 1 dag van Groningen naar Malmo in Zweden. het is goed te doen, maar we waren wel aan een camping toe. Net even boven Malmo was een camping in Lomma. Alles was dicht maar we konden door rijden. Ergens op een veldje hebben we onze tent opgezet en konden we gaan liggen. Naast de camping was een soort van feest aan de gang met erg foute muziek. Hard maar niets aan te doen. Nog 1 drankje en 1 sigaret kropen we moe in onze slaapzakken en het feestmuziek zong ons in slaap !?!?!?

Zaterdag 21 juli 2007
Na een heerlijke nacht te hebben geslapen was het zaak om een douch te vinden. Al lopend naar het gebouw stond ik toch wel met enige verbazing te kijken in wat voor derde wereld land ik beland was. In Afrika zou ik het al erg gevonden hebben, maar nu in zweden? Niet douchen dus, alleen maar ff snel wassen en plassen. Het washok was van ellende bij elkaar gehouden met plankjes, tape en deels goed verrot. Waterslangen en leidingen waren her en der geplakt. wat een zooi wat een armoede. Eerst een kop koffie en daarna rustig aan de tent opgeruimd en vertrek klaar gemaakt. Maarrr die eene auto komt ons wel heel erg bekend voor. Tis Deukie!! nog even langs voor een 2e kop koffie. Nu zijn we wakker genoeg om verder te gaan. Deuk wilde nu in 1x naar Borlange rijden, wij zijn te vroeg en besloten ergens in de buurt van Jonkoping te eindigen. We hebben even getwijfeld, maar zijn zo weg gereden nadat we afscheid van Deuk en de fam hadden genomen en op naar de kleine binnendoor weggetjes van Malmo richting Jonkoping. Hoe hogen we kwamen in Zweden des te vaker kwamen we Eenden tegen. Je kon echt merken dat er ergens in Zweden wat te doen was. Vandaag maar eens niet tot 00:00h door rijden maar lekker vroeg stoppen. We zijn immers toch al te vroeg in de buurt van Borlange. De steile weggetjes in de omgeving van Jonkopping kroop de AZU met soms max 40km/h naar boven met als gevolg een enorme file achter ons. Vooral de vrachtwagens willen dwars door je heen. maarja, ik heb maar 12/15pk en zon Scania soms wel 480pk. Oneerlijke strijd, maar toch geniet ik ervan. Op een Infromatie bord langs de weg bij Jonkoping zelf zochten we een camping uit. Iets verder door rijden was in de bossen een natuurcamping. Helemaal goed. Maarja, het schijnt dat je bij sommige campings contant moet betalen. Dus wij weer terug naar een dorpje, pinnen en dan eindelijk de tent weer opzetten om een goeie flinke warme lange douch te nemen. We voegde ons bij een groepje van 3 HY's en een AK250 die wel heeeel erg laag lag van achteren. eerst de douch, dan de rest. De douch was ruim, warm en overheerlijk, zeker na 4 dagen niet te hebben gedoucht !?!?!? De zon ging langzaam onder en de Mosquito's kwamen boven. Rot muggen!!! Zo erg dat we elkaar aan zaten te kijken wanneer we al naar bed mochten. We zijn maar vroeg onder de wol gekropen. Geen gekriebel meer en zeker ook geen geprik.

Zondag 22 juli 2007
Na wederom heerlijk uitgeslapen te hebben (tis immers vakantie toch?) en een heerlijk vakantie ontbijt, koffie, eieren met spek, konden we de tent weer opruimen. De club van de HY en de Ak250 waren al klaar en vertrokken redelijk snel. Waar zullen we vandaag eens heen gaan? Het was richting Borlange en dan zien we wel waar en hoe. We hebben constant contact met de Raid Baltic groep die ergens in St Petersburg de toerist aan het uithangen waren. Ze gingen het niet halen om optijd ergens te zijn opdat we dan samen het meeting terrein op konden rijden. Via nog kleinere wegen zijn we langs de meren gereden met mooie landschappen, schitterende pitoreske huisjes in het alom bekende rood. Einde van de middag Wilde Eef nu toch echt een savonds een borrel. Wiskey hadden we bij ons, maar dat was alleen voor mij besteed. (gelukkig) dus maar ergens in een plaatsje stoppen en opzoek naar een Slijterij. Maar hoe heten die toko's eigenlijk. Dan maar vragen bij en tourist information punt. Schijnt het 'System Bolaget' te heten en veelal vlakbij een politiebureau te zitten. Dit keer klopt het. er naast. Wat een winkel. Als een soort van crimineel kopen we tussen de alcoholisten onze drank, stoppen het keurig in een zakje en lopen naar de auto. Eef had de avonden ervoor graag voor een slapen gaan een slaapmutsje gehad. Nu hebben we drank waar meer dan 3,5 procent in zit. Dus met dat slapen zit het wel goed nu :) We rijden door en via via komen we aan in Borlange. Nog vroeger dan gedacht. Dan maar een poging wagen of het meeting terrein open is. We komen via de weg wijzers bij een poort wat later bleek dat het de personeels ingang moet worden/zijn. Morgen 1200h waren we meer dan welkom. Op de weg naar de poort waren we een bordje tegen gekomen van een camping. De camping in Borlange zelf. De camping zat helemaal aan het einde van een dooodlopende weg. We waren niet de enige die er kwamen overnachten. er waren goed en wel een stuk of 30 auto's. Niet erg veel als je je bedenkt dat morgen de poort open gaat en we in Borlange zitten. Maar hier hadden we weer goed toilet en een zeer goeie douch. Maar wel last van de wind en de regen. Maar ook dat mocht de pret niet deren. eerder in de middag hadden we in Orebro (een leuk oud stadje met een kasteel) een dekzijl gekocht voor extra bescherming tegen water en wind. (schotland nog vers in onze achterhoofd). Dat uitstapje was erg leuk, doch erg duur. Bij terug komst bij de auto, 4 minuten te laat, troffen we keurig een bon onder de ruitenwisser aan. 50 Euro ongeveer. Nu maar zien of we ooit een enveloppe thuis in de bus krijgen. Vast niet. Maar nu kwam het zijl goed van pas. Gespannen over de AZU en deels met stokken en scheerlijnen konden we heerlijk uit de wind en droog ons potje koken en van een borrel genieten. Tussendoor praten we wat met de andere bezoekers die ook een dag te vroeg waren wat erg gezellig was. na een paar borrels was het tijd om weer heerlijk onder de wol te kruipen.

Maandag 23 juli 2007
Rustiger dan rustiger aan opstaan wassen en ontbijten. Ei met spek, koffie en een broodje en nog eens een kop koffie. De meeste op de camping waren vroeg ingepakt en wilde naar de meeting. Maar wij deden het rustig aan. Pas laat in de ochtend vertrokken wij via de Coop op de hoek naar de ingang die nu heel ergens anders was. We volgde de bordjes en pieeeep!!!! File. Hu? staan we nu al in de file om erop te mogen? het was maar 15min rijden van de camping en voor ons was een rij gevormd waarvan we het begin niet hebben kunnen zien. Al deze mensen of de meeste ervan hadden de nacht ervoor in de bossen eromheen gekameerd. De rij was meer dan 30min lopen. Best lang. Af en toe kwamen we bekende tegen en hadden we tijd genoeg voor een klein praatje. Het weer was heerlijk. Droog en redelijk zonnig met een zeer aangenaam temperatuurtje. Ineens kwam er beweging in de rij. We reden heerlijk door maar kwamen algauw tot stilstand voor de poort. Alles ging hier met de hand en zeer rustig aan. Te rustig volgens vele. Na vele uren te hebben gewacht en steeds de auto stukje bij stukje voort geduwd te hebben konden we door. Even controle of ik me ingeschreven had. JA! en konden we door rijden. Hu? het was nog een heel stuk rijden naar ... ah nog een poort. hier kregen we onze welkoms tas met wat erin? niet veel. iig weer een wc-rol erbij. Altijd handig. Dik 4 uur gewacht en nu zijn we er eindelijk. Eindelijk op het meeting terrein zelf. Nu was het zaak om plek te vinden en plek vrij te houden voor jan en alleman maar ook voor de Raid Baltic gasten. De een naar de andere belde of ik ene plekje vrij wilde houden. Al onze spullen lagen wijd verspreid over het veld. Naarmate iedereen binnen kwam konden we onze spullen bij elkaar ruimen en ook onze grote tent inrichten. Om het veld af te bakenen had ik zelfs onze trekkers tent opgezet. Dat afbakenen is niet mijn ding, maarja, tis voor een goed doel zullen we maar zeggen. Iedereen was druk bezig met zijn of haaar tent op te zetten en langzaam aan werd de groep compleet. Nu de Baltic gasten nog. Aan het einde van de avond waren ze inzicht. met een feestelijke onthaal werden ze binnen geleid. Doodmoe van de laatste kilometers planken konden ze nu eindelijk na 5000km een heerlijk koud biertje drinken en de komende dagen niets meer moeten. De verhalen kwamen los van hoe iedereen naar Borlange gereden is en wat ze onderweg meegemaakt hadden. dit ging door tot diep in de avond waarna we alllemaal moe maar blij dat we er allemaal goed en gezond zijn aangekomen, naar bed.

Dinsdag 24 juli 2007
Een frisse nacht