|
De volgende ochtend was alles wit.
Alles wat bevroren en we gokte dat het een graad of
4 gevroren had, maar niemand wist het precies. Dit
vroeg om een stevig meeting ontbijt. Koffie met een
broodje ei met spek. Met natuurlijk weer het
kampvuur aan voor de warmte. Tijd om de benen te
strekken met een wandeling naar het circuit. Via de
tribunes naar de paddock en de pit en de
parkeerplaats waar iedereen zich opmaakte voor de
Pre-Lab. Een rondje over het circuit met je eigen
auto. Leuk, maar dit keer hebben we het vanaf de
kant bekeken en heerlijk van het zonnetje genoten.
En toen we toch zo lekker zaten hebben we gewacht op
de start en dat eens van dichtbij bekeken. Wat
kunnen al die eenden een kabaal maken zeg. En ook
dit keer weer een aantal Smarts, die achter aan
staan en die later starten, met minder lawaai.
Altijd leuk om de start te zien. De 24h is begonnen
(en de klok moet ook nog van 03.00 naar 02.00 uur
gezet worden). Dit gaat leuk worden.
De middag hebben een aantal de broodnodige
dagelijkse boodschappen gedaan, zoals brood, drank,
handschoenen, mutsen. je kent het wel, als je op een
meeting bent. De andere zijn met de auto het circuit
rond gegaan, en weer andere hebben het terrein
verkent. Voor iedereen is er wel wat te doen, te
zien of te beleven. En het mooie van alles is dat
het nog lekker weer wordt ook. Al is de wind wel
t*****s koud. Tijd om het kamp te verbouwen van een
regenkamp naar een windkamp waar we open vuur kunnen
stoken zonder uitgerookt te worden.
Na het avondeten een rondje Circuit, parking,
paddock, pit en brasserie voor een hot choco om
daarna in het kamp weer aan het kampvuur te gaan
zitten genieten van de warmte en een drankje. En of
het nu aan de wind of de kou lag, ook dit keer lagen
we er relatief vroeg in.
Min 8 was het afgelopen nacht en alles was bedekt
met een laagje rijp. Langzaam aan ontwaakte de rest
en genoten we weer van een bakkie pleur met een ei
met spek. De zon brak door met een prachtige blauwe
hemel. Een mooie dag, maar wel fris in de ochtend.
Niemand had echt plannen, maar wel wilde me snel
naar huis. het kamp werd opgebroken, de auto op de
ambu gereden en nadat iedereen klaar was, gingen we
de finish kijken van de 24h. Wat een deceptie was
dat. Geen finish vlag, geen yahoo, geen niks. Alleen
maar een belg met een gele vlag die iedereen de
pitstraat in dirigeerde. Dat was het. Met een
desillusie rijker stapte we de auto's in, en reden
we terug naar huis.. Einde Spa, einde meeting
seizoen .....
The Sun is Down! |
|
|
|